آیا فوتبال آمریکایی یک ورزش المپیک است؟ نه، به همین دلیل است

فوتبال آمریکایی محبوب ترین ورزش در ایالات متحده است. بعدازظهرهای یکشنبه و عصرهای دوشنبه و پنجشنبه اغلب برای طرفداران فوتبال رزرو شده است و فوتبال دانشگاهی در روزهای جمعه و شنبه برگزار می شود. اما آیا آن را نیز یکی می دانند ورزش المپیک?

با وجود هیجانی که در مورد این ورزش وجود دارد، هنوز به المپیک راه پیدا نکرده است. شایعاتی وجود دارد مبنی بر اینکه فوتبال پرچم، نوع غیر تماسی فوتبال آمریکایی، ممکن است بخشی از یکی از بازی های بعدی باشد.

اما چرا فوتبال آمریکایی به عنوان یک ورزش المپیک در نظر گرفته نمی شود و آیا چیزی است که می تواند در آینده تغییر کند؟ بیایید نگاهی به آن بیندازیم.

یک ورزش برای پذیرفته شدن به عنوان ورزش المپیک چه شرایطی باید داشته باشد؟

هر ورزشی نمی تواند فقط در المپیک شرکت کند. این ورزش برای واجد شرایط بودن در برنامه المپیک باید تعدادی معیار را داشته باشد.

از نظر تاریخی، برای شرکت در المپیک، یک رشته ورزشی باید دارای فدراسیون بین المللی و میزبانی مسابقات جهانی باشد.

این باید حداقل 6 سال قبل از بازی های المپیک برنامه ریزی شده انجام شده باشد.

فدراسیون بین‌المللی فوتبال آمریکا (IFAF)، که عمدتاً بر روی فوتبال تکل (فوتبال "معمولی" آمریکایی) تمرکز می‌کند، اما همچنین شامل فوتبال پرچم در مسابقات خود می‌شود، این استاندارد را رعایت کرد و در سال 2012 تصویب شد.

بنابراین این ورزش در سال 2014 به رسمیت شناخته شد. این امر راه را برای فوتبال آمریکایی به عنوان یک ورزش رسمی هموار می کند و احتمالاً فوتبال را به عنوان بخشی از این ورزش معرفی می کند.

با این حال، IFAF از آن زمان به دلیل رسوایی های ادعایی، سوء مدیریت رویدادها و سوء استفاده از منابع مالی که نویدبخش رشد این ورزش در کوتاه مدت است، با شکست مواجه شده است.

خوشبختانه، در سال 2007، کمیته بین المللی المپیک (IOC) قانون جدید و انعطاف پذیرتری را تصویب کرد که به ورزش فرصت جدیدی می دهد پس از هر بازی المپیک از سال 2020 برای شرکت در معتبرترین رویداد ورزشی جهان.

Pro tips for every sport

Share

Watch on

اما چگونه می‌توانیم بر موانعی که ساختار ورزش برای پاسخگویی به خواسته‌های یک رویداد ورزشی موفق المپیک ایجاد می‌کند غلبه کنیم؟

فوتبال آمریکا پیش از این در دو بازی المپیک شرکت کرده است

بیایید ابتدا کمی به گذشته برگردیم.

چرا که در واقع فوتبال آمریکا قبلا در بازی های المپیک در سال های 1904 و 1932 شرکت کرده است. در آن سال ها این رویداد ورزشی در ایالات متحده آمریکا برگزار می شد.

با این حال، در هر دو مورد، این ورزش به عنوان یک ورزش نمایشی انجام می شد و بنابراین به عنوان بخشی رسمی از بازی ها نبود.

در سال 1904، 13 بازی فوتبال بین 28 سپتامبر تا 29 نوامبر در سنت لوئیس، میسوری برگزار شد.

در سال 1932، این بازی (بین تیم های ستاره های شرق و غرب، که شامل بازیکنان فارغ التحصیل می شد) در سالن یادبود لس آنجلس برگزار شد.

اگرچه این بازی شامل فوتبال آمریکایی به عنوان یک ورزش المپیکی نمی شد، این یک پله مهم برای یک بازی ستاره های کالج بود که بین سال های 1934 و 1976 برگزار می شد.

چرا فوتبال آمریکایی یک ورزش المپیکی نیست؟

دلایلی که فوتبال آمریکایی (هنوز) یک ورزش المپیکی نیست، اندازه تیم ها، برابری جنسیتی، برنامه زمان بندی، هزینه های تجهیزات، محبوبیت نسبتاً کم این ورزش در سراسر جهان و عدم وجود نمایندگی بین المللی توسط IFAF است.

قوانین المپیک

یکی از دلایلی که فوتبال آمریکایی یک ورزش المپیکی نیست به قوانین واجد شرایط بودن مربوط می شود.

اگر فوتبال آمریکایی به یک ورزش المپیک تبدیل شود، بازیکنان حرفه ای واجد شرایط نمایندگی بین المللی توسط IFAF خواهند بود.

با این حال، بازیکنان NFL واجد شرایط برای نمایندگی توسط IFAF نیستند. بسیاری از مردم حتی نمی دانند که IFAF وجود دارد یا چه کاری انجام می دهند.

دلیلش این است که IFAF هیچ چشم‌انداز یا جهت‌گیری واقعی برای آنچه می‌خواهد برای رشد فوتبال آمریکایی انجام دهد ندارد.

به گفته Growth of a Game، NFL در گذشته از IFAF حمایت چندانی نکرده است، که به شانس آنها برای دریافت حمایت مورد نیاز برای آوردن فوتبال آمریکایی به المپیک لطمه زده است.

فدراسیون بین المللی فوتبال (IFAF) در گذشته درخواستی برای حضور فوتبال آمریکایی در بازی های المپیک تابستانی 2020 ارائه کرده بود، اما متاسفانه رد شد.

شانسی برای فوتبال پرچم

آنها برای المپیک 2024 به رسمیت شناخته شدند و NFL اکنون با IFAF روی پیشنهادی برای آوردن فوتبال پرچم به المپیک 2028 کار می کند.

فوتبال پرچم گونه ای از فوتبال آمریکایی است که به جای تکل زدن بازیکنان، تیم مدافع باید پرچم را از کمر حامل توپ خارج کند و هیچ تماسی بین بازیکنان مجاز نیست.

اندازه تیم

طبق مقاله‌ای در NFL.com، بزرگترین چالش‌های لجستیکی ورزش برای ورود به المپیک عبارتند از: بسیار شبیه به راگبی.

این، اول از همه، در مورد اندازه تیم ها† حقیقت این است که اندازه یک تیم فوتبال آمریکایی عملی نیست.

بعلاوه، اگر قرار است فوتبال به هر طریقی به عنوان یک ورزش المپیک واجد شرایط شود، NFL و IFAF باید با هم همکاری کنند تا یک بازی مسابقات فشرده، شبیه راگبی را توسعه دهند.

برابری جنسیتی

علاوه بر این، قالب «برابری جنسیتی» موضوعی است که در آن زن و مرد باید در هر رشته ورزشی شرکت کنند.

تجهیزات ارزان نیست

علاوه بر این، وجود همه بازیکنان برای ورزشی مانند فوتبال گران است تا به حفاظت لازم مجهز شود.

من چندین پست در مورد قطعات یک لباس فوتبال آمریکایی دارم، از اعداد واجب مانند یک کلاه ایمنی خوب en یک کمربند مناسب، به موارد اختیاری مانند حفاظت بازو en صفحات پشتی.

محبوبیت جهانی

عامل دیگر این واقعیت است که فوتبال آمریکایی هنوز در کشورهای خارج از آمریکا محبوبیت کمتری دارد.

در اصل، تنها 80 کشور این ورزش را به رسمیت می شناسند.

با این وجود، ما نمی توانیم این واقعیت را نادیده بگیریم که این ورزش کم کم در سطح بین المللی حتی در بین زنان محبوبیت پیدا می کند!

همه این شرایط در کنار هم کار را برای حضور فوتبال در المپیک سخت می کند.

خوب رابگی

راگبی از بسیاری جهات شبیه فوتبال است، زیرا زمان بسیار کمی برای تمرین این ورزش در مورد تجهیزات لازم است و علاوه بر این، در مقایسه با فوتبال، این ورزش در سراسر جهان بسیار محبوب تر است.

این، همراه با دلایل دیگر، باعث شده است که راگبی به عنوان یک ورزش از سال 2016 در المپیک پذیرفته شود، با تغییر سبک سنتی بازی به فرمت 7v7.

بازی سریعتر است و به بازیکنان کمتری نیاز دارد.

رسیدگی به نگرانی های امنیتی

بیشتر و بیشتر مورد توجه قرار می گیرد امنیت فوتبالو نه فقط در NFL که در آن ضربه مغزی یک نگرانی عمده است.

پرداختن به مسائل مربوط به ایمنی نیز به این ورزش شانس بیشتری برای پذیرش در المپیک می دهد.

حتی در فوتبال جوانان نیز شواهدی به دست آمده است که صرف نظر از وقوع یا عدم وقوع ضربه مغزی، ضربات و ضربه های مکرر به سر بعداً می تواند منجر به آسیب مغزی مشابه در کودکان 8 تا 13 ساله شود.

بسیاری از محققان پیشنهاد می کنند که کودکان به هیچ وجه نباید فوتبال بازی کنند، زیرا سر کودکان قسمت بزرگ تری از بدن آنها است و گردن آنها هنوز به اندازه بزرگسالان قوی نشده است.

بنابراین کودکان بیشتر از بزرگسالان در معرض خطر آسیب سر و مغز هستند.

فوتبال پرچم: یک ورزش به خودی خود

برای کسانی که با فوتبال پرچم آشنا نیستند، این فقط یک فعالیت تفریحی نیست که با تکل فوتبال سنتی مرتبط است.

فوتبال پرچم یک جنبش تمام عیار با هویت و هدف خاص خود است و زمان آن فرا رسیده است که این تمایز را بشناسیم.

فوتبال پرچم در مکزیک بسیار محبوب است و اکثر مردم آن را دومین ورزش محبوب پس از فوتبال می دانند.

تخمین زده می شود که 2,5 میلیون کودک تنها در مقطع ابتدایی در این ورزش شرکت می کنند.

این ورزش در پاناما، اندونزی، باهاما و کانادا نیز محبوبیت پیدا می کند.

تورنمنت‌های فوتبال با پرچم بزرگ در سراسر جهان به‌طور فزاینده‌ای در حال ظهور هستند، جایی که هزاران تیم از گروه‌های سنی مختلف برای دریافت جوایز نقدی که هرگز بالاتر نبوده‌اند، با یکدیگر رقابت می‌کنند.

حامیان مالی نیز شروع به توجه به این روند کرده اند: EA Sports، Nerf، Hotels.com، Red Bull و دیگر برندهای بزرگ ارزش و رشد فوتبال پرچم را به عنوان راهی برای دستیابی به مخاطبان خود به طور موثر و در تعداد زیاد می بینند.

همچنین مشارکت زنان هرگز بالاتر نبوده است که نشان دهنده محبوبیت آن در سطح جوانان است.

درو بریس معتقد است که تکل فوتبال با پرچم می تواند فوتبال را نجات دهد

از سال 2015، مطالعات نشان داده است که فوتبال پرچم سریعترین ورزش جوانان در حال رشد در ایالات متحده است.

حتی از رشد فوتبال سنتی آمریکایی (تکلی) نیز پیشی گرفته است.

بسیاری از دبیرستان‌ها به فوتبال پرچم‌دار روی می‌آورند و مسابقات سازمان‌دهی شده را برگزار می‌کنند تا مدارس دیگر منطقه را به انجام همین کار تشویق کنند.

این ورزش حتی امروزه در بسیاری از ایالت های ایالات متحده به طور رسمی به رسمیت شناخته شده است.

به خصوص برای دختران و زنان، فوتبال پرچم بهترین ورزش برای بازی فوتبال است اما بدون ماهیت فیزیکی بازی سنتی.

در مصاحبه ای برای برنامه پیش از بازی NBC، درو بریس، مدافع سابق NFL مصاحبه ای انجام داد که در آن گزارش می دهد:

"من احساس می کنم فوتبال پرچم می تواند فوتبال را نجات دهد."

بریس مربی تیم فوتبال پرچم پسرش است و خودش تا پایان دبیرستان فوتبال پرچم بازی کرده است. تکل فوتبال تا بعد از دبیرستان به سراغش نیامد.

به گفته Brees، فوتبال پرچم برای بسیاری از بچه ها یک مقدمه عالی برای فوتبال است.

اگر بچه‌ها زود با تکل فوتبال سنتی (خیلی زود) تماس بگیرند، ممکن است تجربه بدی داشته باشند و دیگر تمایلی به انجام این ورزش نداشته باشند.

به گفته وی، مربیان به اندازه کافی از اصول واقعی فوتبال آگاه نیستند، به خصوص وقتی صحبت از تکل فوتبال در سطح جوانان می شود.

بسیاری از ورزشکاران و مربیان حرفه ای دیگر نیز همین دیدگاه را دارند و از فوتبال پرچم ستایش می کنند و محبوبیت فزاینده این ورزش نشان دهنده آن است.

فوتبال پرچم کلید ادغام المپیک است

در اینجا 4 دلیل اصلی وجود دارد که چرا فوتبال پرچم باید به عنوان ورزش المپیک بعدی واجد شرایط شود.

1. از نظر بدنی کمتر از تکل فوتبال است
2. علاقه بین المللی به فوتبال پرچم به طور انفجاری در حال افزایش است
3. به شرکت کنندگان کمتری نیاز دارد
4. این فقط یک ورزش مردانه نیست

جایگزین ایمن تر

فوتبال پرچم تا حدودی جایگزین ایمن‌تر از تکل فوتبال است. برخورد کمتر و سایر تماس‌های فیزیکی به معنای صدمات کمتر است.

تصور کنید 6 تا 7 بازی تکل فوتبال را با یک تیم محدود انجام دهید، همه در یک بازه زمانی ~ 16 روزه. که به سادگی امکان پذیر نیست.

غیرمعمول نیست که فوتبال پرچم 6 تا 7 بازی را در یک آخر هفته یا گاهی اوقات حتی در یک روز انجام دهد، بنابراین این ورزش برای این سبک مسابقات مسابقات بسیار مناسب است.

منافع بین المللی

علاقه بین المللی یک عامل کلیدی در تعیین صلاحیت یک ورزش برای بازی ها است، و در حالی که فوتبال تکل سنتی آمریکایی در سراسر جهان محبوبیت پیدا می کند، فوتبال پرچم برای کشورهای بیشتری جذاب است.

از نظر هزینه و تجهیزات، مانع کمتری برای ورود است، برای شرکت در زمین های فوتبال تمام قد نیاز ندارد، و میزبانی مسابقات و مسابقات بزرگتر برای ایجاد علاقه محلی آسانتر است.

شرکت کنندگان کمتری مورد نیاز است

بسته به فرمت استفاده شده (5v5 یا 7v7)، فوتبال پرچم به شرکت کنندگان بسیار کمتری نسبت به تکل فوتبال سنتی نیاز دارد.

این امر تا حدی به این دلیل است که از نظر بدنی سخت‌تر است و به تعویض‌های کمتری نیاز دارد، و تا حدودی به این دلیل است که به بازیکنان کمتر تخصصی (مانند ضربه‌زنان، پانترها، تیم‌های ویژه و غیره) نیاز دارد.

در حالی که یک تیم فوتبال سنتی تکل احتمالاً بیش از 50 شرکت کننده دارد، فوتبال پرچم حداکثر به 15 بازیکن نیاز دارد که این تعداد را به کمتر از یک سوم کاهش می دهد.

این مهم است زیرا المپیک تعداد کل شرکت کنندگان خود را به 10.500 ورزشکار و مربی محدود می کند.

همچنین این فرصت را به کشورهای بیشتری می دهد که به آن ملحق شوند، به ویژه کشورهای فقیرتر که در آن تیم کوچکتر و از نظر مالی کمتر به همراه دلایل فوق منطقی تر است.

برابری جنسیتی بیشتر

برابری جنسیتی تمرکز کلیدی برای IOC است.

بازی‌های المپیک تابستانی 2012 اولین باری بود که همه ورزش‌های رده خود شامل زنان می‌شد.

امروزه، هر رشته ورزشی جدیدی که به المپیک اضافه می شود باید شامل شرکت کنندگان مرد و زن باشد.

متأسفانه، هنوز علاقه کافی از سوی شرکت کنندگان زن برای تکل فوتبال وجود ندارد.

در حالی که سازمان‌ها و لیگ‌ها و سازمان‌های فوتبال زنان بیشتر و بیشتر می‌شوند، اما (هنوز) با این لایحه سازگاری ندارد، به خصوص در کنار سایر مسائل مربوط به ماهیت فیزیکی بازی.

این مشکلی برای فوتبال پرچم نیست، با مشارکت بین المللی قوی زنان.

نتیجه

حالا شما می دانید که به این راحتی نمی توان به عنوان یک ورزش برای المپیک انتخاب کرد!

اما هنوز امید به فوتبال از بین نرفته است، مخصوصاً فوتبال پرچم شانس حضور دارد.

در ضمن من خودم مدتی در امریکن فوتبال می مانم. همچنین پست من را که در آن توضیح می دهم بخوانید نحوه برخورد صحیح با پرتاب توپ و همچنین آموزش آن.

Joost Nusselder ، بنیانگذار referrees.eu بازاریاب محتوا است ، پدر است و عاشق نوشتن در مورد همه نوع ورزش است و همچنین در بیشتر عمر خود ورزشهای زیادی انجام داده است. اکنون از سال 2016 ، او و تیمش مقالات مفید وبلاگی را ایجاد کرده اند تا به خوانندگان وفادار در فعالیت های ورزشی خود کمک کنند.