Με μεγάλη μου χαρά γράφω αυτά τα άρθρα για τους αναγνώστες μου, εσάς. Δεν δέχομαι πληρωμή για τη σύνταξη κριτικών, η γνώμη μου για τα προϊόντα είναι δική μου, αλλά αν βρείτε τις συστάσεις μου χρήσιμες και αγοράσετε κάτι μέσω ενός από τους συνδέσμους, ενδέχεται να λάβω προμήθεια για αυτό. Περισσότερες πληροφορίες
Την Κυριακή 2012 Δεκεμβρίου 1, ο Richard Nieuwenhuizen έφυγε από το σπίτι για να παρακολουθήσει τον αγώνα του γιου του. Αποφάσισε να λειτουργήσει ως γραμμικός για αυτόν τον αγώνα επειδή πιθανότατα δεν ήταν διαθέσιμος όπως βλέπετε συχνά στο ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο. Θα ήταν το τελευταίο του παιχνίδι επειδή πολλά αγόρια από το Nieuw Sloten B17.30 θεώρησαν απαραίτητο να τον κλωτσήσουν επειδή ένιωθαν μειονεκτικά κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού. Ο Richard Nieuwenhuizen κατέρρευσε λίγες ώρες αργότερα και πέθανε το απόγευμα της Δευτέρας στις XNUMX μ.μ. στο Flevoziekenhuis.
Όλος ο ποδοσφαιρικός κόσμος είναι συγκλονισμένος. Ο καθένας έχει μια άποψη για αυτό και όλοι έχουν μια λύση. Ορισμένα έχουν δοκιμαστεί στο παρελθόν και άλλα φαίνονται πολύ παράξενα. Η απαγόρευση επιθετικών παικτών από το ποδόσφαιρο ήταν μια κοινή «λύση». Αυτό μου φαίνεται ότι είναι απλώς μια συμπτωματική θεραπεία και όχι μια δομική λύση. Ακόμη και η κατάργηση του οφσάιντ υποστηρίχθηκε, εξάλλου, αυτό ήταν μια μεγάλη πηγή απογοήτευσης και πολύ δύσκολο να εφαρμοστεί. Επίσης, πολλοί άνθρωποι άρχισαν αμέσως να μιλούν για λεπτά σιωπής, πένθιμα συγκροτήματα και τερματισμό διαγωνισμών σε όλα τα επίπεδα.
Όλα αυτά τα πράγματα δεν πρόκειται να λύσουν τίποτα. Όποιος έχει κυκλοφορήσει στο ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο για λίγο, γνωρίζει μία ή περισσότερες από αυτές τις ομάδες. Οι ομάδες που προκαλούν δομικά προβλήματα μέσω επιθετικής συμπεριφοράς και κακού / αντιαθλητικού παιχνιδιού. Σε περίπτωση συμβάντος, μια τέτοια ομάδα τιμωρείται από το KNVB και την επόμενη χρονιά παίζετε εναντίον της ίδιας ομάδας. Τα παραδείγματα περιστατικών είναι άπειρα. Από τα μικρά πράγματα όπως το κτύπημα της μπάλας ή η τοποθέτησή του στον αέρα όπως το χέρι σε πλάγιο (ενώ ακόμη και ο Stevie Wonder μπορούσε να δει ότι ήσουν ο τελευταίος που χτύπησε τη μπάλα) έως μεγάλα πράγματα όπως το να προσεγγίσεις επιθετικά έναν διαιτητή - ή έναν διαιτητή Το
Μπορώ να αναφέρω δεκάδες παραδείγματα καθυστερημένης συμπεριφοράς επειδή είμαι ερασιτέχνης διαιτητής και βιώνω τέτοια πράγματα κάθε εβδομάδα. Για παράδειγμα, είχα αρκετές φορές ότι ένας αμυντικός έρχεται προς το μέρος μου πάνω από 70 μέτρα για να μου πει ότι δεν ήταν οφσάιντ. Or μια μπάλα ψηθεί όμορφα σε ένα λιβάδι μετά το σφύριγμα και ένας εθελοντής μπορεί να ψάξει για άλλα δεκαπέντε λεπτά. Αυτά είναι τα λιγότερο άσχημα πράγματα, αλλά τα μικρά πράγματα που το ξεκινούν.
Ακόμα χειρότερη, φυσικά, είναι η επιθετική αντιμετώπιση των ανθρώπων του χώρου. Για παράδειγμα, στις μέρες μας φαίνεται φυσιολογικό να παίρνεις αποζημίωση από τον διαιτητή αν δεν συμφωνείς. Με έναν ή περισσότερους ανθρώπους να τρέχουν σαν ηλίθιος προς τον διαιτητή, να κάνει χειρονομία άγρια ότι όλα είναι τόσο άδικα. Or φυσικά ζητώντας κάρτες επειδή πιστεύατε ότι κάτι δεν πάει καλά. Στην ιστορία του ποδοσφαίρου, υπήρξε ποτέ ένας διαιτητής που ανέτρεψε την απόφασή του από αυτούς τους ανθρώπους;
Αυτό που χρειάζεται στο ποδόσφαιρο είναι μια πολιτισμική αλλαγή. Όλα αυτά τα παραδείγματα θεωρούνται φυσιολογικά μόνο στο ποδόσφαιρο επειδή τα παιδιά βλέπουν επίσης τους γονείς τους να ουρλιάζουν τα πιο τρομερά πράγματα στο περιθώριο. Βλέπουν επίσης τον προπονητή τους να επιπλήττει τον διαιτητή όταν σφυρίζει για οφσάιντ. Και μετά το παιχνίδι εξηγείται επίσης στα αποδυτήρια ότι ο διαιτητής είναι μαλάκας. Αλλά όλα είναι λάθος όχι μόνο στο ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο, στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο βλέπουμε επίσης έναν Σουάρες να ξεγελά τον διαιτητή με ψεύτικους τραυματισμούς και σκάλες. Βλέπουμε τον Κέβιν Στρότμαν να κάνει επιθετικά και άγρια χειρονομία προς τον διαιτητή και να ζητά κάρτες. Αυτό μιλά καλά με το πρόσχημα της «νοοτροπίας του νικητή». Αυτή δεν είναι μια νοοτροπία νικητή, αλλά είναι απλά καθυστερημένη. Εδώ βρίσκεται η ουσία του προβλήματος.
Το KNVB ή ίσως ακόμη και η FIFA θα πρέπει να διασφαλίσουν ότι αυτό δεν θεωρείται πλέον φυσιολογικό. Η νοσηρή συμπεριφορά πρέπει να διορθωθεί από πάνω. Το ποδόσφαιρο οφείλεται σε πολιτική μηδενικής ανοχής όσον αφορά τη διαιτησία. Όποιος έχει μεγάλο στόμα στα σύνορα ή διαιτητής αμέσως κίτρινος. Αυτό αναμφίβολα θα οδηγήσει σε μια λεγεώνα εγκαταλελειμμένων αγώνων καθώς έχουν απομείνει μόνο επτά άντρες στο γήπεδο, αλλά με τον καιρό όλοι θα μάθουν. Από αυτό μπορείτε να αρχίσετε να χτίζετε σεβασμό για τη διοίκηση του αγώνα, τον αντίπαλό σας και τον εαυτό σας.
Όπως και στο χόκεϊ, μια απόφαση του διαιτητή πρέπει να ληφθεί υπόψη και όλοι στη συνέχεια να προχωρήσουν στη σειρά της ημέρας. Πρέπει να προπαγανδίσετε τη λέξη σεβασμός και να μην είστε απλώς με σήμα στη φανέλα του ποδοσφαίρου σας.
Θα ήθελα να ευχηθώ στην οικογένεια και τους φίλους του Richard Nieuwenhuizen πολλή δύναμη με αυτήν την απώλεια.
Σε αυτό το επεισόδιο του Bureau Sport (Τρίτη 8 Ιανουαρίου 2013) συζητείται ο διαιτητής και η διαιτησία. Σε ολόκληρη την εκπομπή κυριαρχούν όλα όσα σχετίζονται με αυτό και φυσικά τα τρέχοντα γεγονότα.
Φυσικά, συζητείται το τραγικό περιστατικό του διαιτητή Richard Nieuwenhuizen και επίσης η δράση με το συγκρότημα σεβασμού του διαιτητή Serdar Gözübüyük. Επιπλέον, οι ίδιοι οι παρουσιαστές θα επισημάνουν έναν αγώνα του διαιτητή Dick Jol και θα υπάρξει συνέντευξη με τον Σουρινάμ διαιτητή Enrico Wijngarde.
Δείτε το επεισόδιο εδώ:
Διαβάστε επίσης: τα κορυφαία 9 καλύτερα μπαστούνια χόκεϊ επί χόρτου
