Πυγμαχία: Ιστορία, Τύποι, Κανονισμοί, Ένδυση και Προστασία

Η πυγμαχία είναι ένα ΥΠΕΡΟΧΟ άθλημα, αλλά από πού ακριβώς προήλθε; Και είναι απλώς ένα μικρό χτύπημα ή υπάρχει κάτι περισσότερο σε αυτό (υπόδειξη: υπάρχουν πολλά περισσότερα σε αυτό);

Η πυγμαχία είναι τακτική πολεμικές τέχνες όπου εκτελείτε διαφορετικές γροθιές από διαφορετικές περιοχές με ακρίβεια, ενώ ταυτόχρονα πρέπει να μπλοκάρετε ή να αποφύγετε αποτελεσματικά μια επίθεση. Σε αντίθεση με πολλούς άλλους κλάδους μάχης, δίνει επίσης έμφαση στην προετοιμασία του σώματος μέσω του sparring, προετοιμάζοντας το σώμα για μάχη.

Σε αυτό το άρθρο θα σας πω τα πάντα για την πυγμαχία, ώστε να γνωρίζετε το ακριβές υπόβαθρο.

Η πολεμική τέχνη της πυγμαχίας

Η πυγμαχία, επίσης γνωστή ως πυγμαχία, είναι ένα άθλημα τακτικής μάχης που περιλαμβάνει την επίγνωση του ring, τον συντονισμό των ποδιών, των ματιών και των χεριών και τη φυσική κατάσταση. Δύο αντίπαλοι προσπαθούν να κερδίσουν πόντους χτυπώντας ο ένας τον άλλον στους σωστούς στόχους ή κερδίζοντας ένα νοκ άουτ (ΚΟ). Για αυτό χρειάζεστε τόσο δύναμη όσο και απόλυτη ταχύτητα για να χτυπήσετε δυνατά και γρήγορα τον αντίπαλό σας. Εκτός από την παραδοσιακή πυγμαχία ανδρών, υπάρχουν και γυναικεία πρωταθλήματα πυγμαχίας.

Κανόνες πυγμαχίας

Η πυγμαχία έχει μια σειρά από κανόνες που πρέπει να ακολουθείς. Επιτρέπονται μόνο χτυπήματα ή γροθιές με την κλειστή γροθιά πάνω από τη ζώνη. Απαγορεύεται επίσης να σκύβεις κάτω από τη ζώνη του αντιπάλου, να παλεύεις, να κουνιέται, να κρέμεσαι από τα σχοινιά του ρινγκ, να σηκώνεις πόδι, να κλωτσάς ή να κλωτσάς, να δίνεις κεφαλές, να δαγκώνεις, να δίνεις γόνατα, στην πλάτη του χτυπήματος στο κεφάλι και της επίθεσης στον αντίπαλο όταν είναι «κάτω».

Ιππόδρομος

Ένας αγώνας πυγμαχίας διεξάγεται σε αρκετούς γύρους αρκετών λεπτών. Ο αριθμός των γύρων και των λεπτών εξαρτάται από το είδος του αγώνα (ερασιτεχνικό, επαγγελματικό ή/και πρωτάθλημα). Κάθε αγώνας διευθύνεται από έναν διαιτητή και μια κριτική επιτροπή απονέμει βαθμούς. Όποιος νοκ-άουτ (ΚΟ) τον αντίπαλο ή συγκεντρώσει τους περισσότερους πόντους είναι ο νικητής.

Κατηγορίες

Οι ερασιτέχνες πυγμάχοι χωρίζονται σε έντεκα τμήματα βάρους:

• Ελαφρύ μύγα: έως 48 κιλά
• Βάρος μύγας: έως 51 κιλά
• Batam βάρος: έως 54 κιλά
• Βάρος φτερού: έως 57 κιλά
• Ελαφρύ: έως 60 κιλά
• Ελαφρύ welterweight: έως 64 kg
• Welterweight: έως 69 kg
• Μέσο βάρος: έως 75 κιλά
• Ημιβαρύ βάρος: έως 81 κιλά
• Βαρύ βάρος: έως 91 κιλά
• Super Heavyweight: 91+ kg

Οι γυναικείες πυγμάχοι χωρίζονται σε δεκατέσσερα τμήματα βάρους:

• Έως 46 κιλά
• Έως 48 κιλά
• Έως 50 κιλά
• Έως 52 κιλά
• Έως 54 κιλά
• Έως 57 κιλά
• Έως 60 κιλά
• Έως 63 κιλά
• Έως 66 κιλά
• Έως 70 κιλά
• Έως 75 κιλά
• Έως 80 κιλά
• Έως 86 κιλά

Οι ανώτεροι πυγμάχοι χωρίζονται σε τέσσερις κατηγορίες: N class, C class, B class και A class. Κάθε κατηγορία έχει τον δικό της πρωταθλητή σε κάθε κατηγορία βάρους.

Οι επαγγελματίες πυγμάχοι χωρίζονται στις ακόλουθες κατηγορίες βάρους: flyweight, superflyweight, bantamweight, superbantamweight, featherweight, superfeatherweight, ελαφρύ, superlightweight, welterweight, superwelterweight, middleweight, supermiddleweight, μισό βαρέων βαρών, super halfheavyweight, superweightweight, superweightweight, superweightweight.

Πώς ξεκίνησε η πυγμαχία

Η προέλευση

Η ιστορία της πυγμαχίας ξεκινά στη χώρα των Σουμερίων, περίπου την 3η χιλιετία πριν από τη γέννηση του Χριστού. Τότε ήταν ακόμα ένας τρόπος εξαέρωσης, συνήθως από άνθρωπο σε άνθρωπο. Αλλά όταν οι αρχαίοι Έλληνες κατέκτησαν τη χώρα, νόμιζαν ότι ήταν ένα διασκεδαστικό παιχνίδι. Το αφεντικό σε εκείνη την περιοχή οργάνωσε τουρνουά για να κρατήσει τους στρατιώτες σε φόρμα.

Η δημοτικότητα μεγαλώνει

Η πυγμαχία έγινε όλο και πιο δημοφιλής όταν την ανακάλυψαν και άλλες χώρες όπως η Μεσοποταμία, η Βαβυλωνία και η Ασσυρία. Αλλά το άθλημα άρχισε να γίνεται πραγματικά διάσημο μόνο όταν το ανακάλυψαν και οι Ρωμαίοι. Οι Έλληνες σκλάβοι έπρεπε να πολεμήσουν μεταξύ τους και όποιος κέρδιζε δεν ήταν πια σκλάβος. Έτσι οι ρωμαϊκοί στρατοί υιοθέτησαν το στυλ των Ελλήνων.

Το δαχτυλίδι και τα γάντια

Οι Ρωμαίοι επινόησαν το δαχτυλίδι για να δημιουργήσουν μια ωραία, ζεστή ατμόσφαιρα. Επινόησαν επίσης το γάντια του μποξ, γιατί οι έλληνες δούλοι μπέρδεψαν με τα χέρια τους. Τα γάντια ήταν κατασκευασμένα από σκληρό δέρμα. Εάν ήσασταν πολύ τυχεροί, ο αυτοκράτορας θα μπορούσε επίσης να σας ελευθερώσει, για παράδειγμα λόγω της αθλητικής σας συμπεριφοράς προς τον αντίπαλό σας.

Βασικά, η πυγμαχία είναι ένα αρχαίο άθλημα που υπάρχει εδώ και αιώνες. Ξεκίνησε ως ένας τρόπος εξαερισμού, αλλά έχει εξελιχθεί σε ένα δημοφιλές άθλημα που ασκείται από εκατομμύρια ανθρώπους. Οι Ρωμαίοι συνέβαλαν λίγο με την εφεύρεση του ρινγκ και των γαντιών του μποξ.

Η ιστορία της σύγχρονης πυγμαχίας

Η προέλευση της σύγχρονης πυγμαχίας

Όταν οι Ρωμαίοι κουράστηκαν από τη μάχη των Μονομάχων, έπρεπε να βρουν κάτι άλλο για να διασκεδάσουν το πλήθος. Ένας παλιός Ρώσος επινόησε τους κανόνες για αυτό που σήμερα γνωρίζουμε ως ρωσική πυγμαχία. Όταν οι μάχες με σπαθί και Μονομάχους βγήκαν από τη μόδα, οι μάχες με το χέρι επανήλθαν στη μόδα. Έγινε πολύ δημοφιλές στην Αγγλία στις αρχές του 16ου αιώνα.

Οι κανόνες της σύγχρονης πυγμαχίας

Ο Jack Broughton επινόησε τους κανόνες της σύγχρονης πυγμαχίας. Σκέφτηκε ότι ήταν λυπηρό όταν κάποιος πέθαινε στο ρινγκ, έτσι κατέληξε στον κανόνα ότι αν κάποιος βρισκόταν στο παρκέ μετά από τριάντα δευτερόλεπτα και δεν σηκωνόταν, ο αγώνας έπρεπε να τελειώσει. Αυτό αποκαλείτε Knock-out. Θεώρησε επίσης ότι πρέπει να υπάρχει διαιτητής και να υπάρχουν διαφορετικές κατηγορίες. Εάν ο διαγωνισμός δεν τελείωνε μετά από 12 γύρους, προστέθηκε κριτική επιτροπή.

Η ανάπτυξη της σύγχρονης πυγμαχίας

Στην αρχή επιτρέπονταν όλα στο ρινγκ, όπως στην ταϊλανδέζικη πυγμαχία ή στο kickboxing. Αλλά ο Jack Broughton επινόησε κανόνες για να το κάνει πιο ασφαλές. Αν και πολλοί άνθρωποι τον γέλασαν, οι κανόνες του έγιναν το πρότυπο για τη σύγχρονη πυγμαχία. Διοργανώθηκαν πρωταθλήματα και πρώτος πρωταθλητής ήταν ο Τζέιμς Φιγκ. Ο πρώτος φωτογραφικός διαγωνισμός έλαβε χώρα στις 6 Ιανουαρίου 1681 μεταξύ δύο κυβερνητών.

Τα διάφορα είδη πυγμαχίας

Ερασιτεχνική πυγμαχία

Η ερασιτεχνική πυγμαχία είναι ένα κοινό άθλημα όπου αγωνίζεσαι με γάντια και κεφαλοφύλακα. Οι αγώνες αποτελούνται από δύο έως τέσσερις γύρους, που είναι πολύ λιγότεροι από τους επαγγελματίες πυγμάχους. Η Ένωση Ερασιτεχνικής Πυγμαχίας (ΑΒΑ) διοργανώνει τα ερασιτεχνικά πρωταθλήματα, στα οποία συμμετέχουν άνδρες και γυναίκες. Εάν χτυπήσετε κάτω από τη ζώνη, θα αποκλειστείτε.

Επαγγελματική πυγμαχία

Η επαγγελματική πυγμαχία είναι πολύ πιο εντατική από την ερασιτεχνική. Οι αγώνες αποτελούνται από 12 γύρους, εκτός εάν επιτευχθεί νοκ άουτ. Σε ορισμένες χώρες, όπως η Αυστραλία, παίζονται μόνο 3 ή 4 γύροι. Πίσω στις αρχές του 20ου αιώνα, δεν υπήρχαν μέγιστοι γύροι, ήταν απλώς "Fight till you die".

Οι μπόξερ πρέπει να φορούν γάντια του μποξ καθώς και άλλα ρούχα που συμμορφώνονται με τους κανονισμούς. Ένα κράνος πυγμαχίας είναι υποχρεωτικό για τους ερασιτέχνες πυγμάχους. Στους Ολυμπιακούς αγώνες πυγμαχίας, είναι υποχρεωτικό να φοράτε προστατευτικό κεφαλής και γάντια εγκεκριμένα από την AIBA. Οι μπόξερ πρέπει επίσης να φορούν στοματικό προστατευτικό για την προστασία των σιαγόνων και των δοντιών. Οι επίδεσμοι συνιστώνται επίσης για την ενίσχυση των καρπών και την προστασία σημαντικών οστών στο χέρι.

Για τη μάχη χρησιμοποιούνται ειδικά γάντια τσάντας, τα οποία είναι ελαφρώς μεγαλύτερα και πιο δυνατά από αυτά που χρησιμοποιούνται στην προπόνηση. Τα γάντια του αγώνα συνήθως ζυγίζουν 10 oz (0,284 kg). Ειδικά παπούτσια πυγμαχίας είναι επίσης υποχρεωτικά για τους ανταγωνιστικούς πυγμάχους για την προστασία των αστραγάλων.

Οι κανόνες της πυγμαχίας: πρέπει και δεν πρέπει

Το οποίο μπορείτε να κάνετε

Κατά την πυγμαχία, μπορείτε να χτυπήσετε ή να χτυπήσετε μόνο με την κλειστή γροθιά σας πάνω από τη ζώνη.

Τι να μην κάνεις

Στην πυγμαχία απαγορεύονται τα εξής:

• Λυγίστε κάτω από τη ζώνη του αντιπάλου
• Να κολλήσει
• πάλη
• Κούνια
• Κρατηθείτε από τα σχοινιά του δακτυλίου
• Σηκώστε το πόδι
• Κλωτσιά ή κλωτσιά
• Κεφάλαιο
• Να δαγκώσει
• Δίνοντας ένα γόνατο
• Χτύπησε το πίσω μέρος του κεφαλιού
• Επίθεση σε αντίπαλο που είναι πεσμένος.

Η πυγμαχία είναι ένα σοβαρό άθλημα, οπότε φροντίστε να ακολουθείτε αυτούς τους κανόνες όταν μπαίνετε στο ρινγκ!

Τι επιτρέπεται στο ρινγκ;

Όταν σκέφτεστε την πυγμαχία, πιθανότατα σκέφτεστε ένα σωρό ανθρώπους που χτυπούν ο ένας τον άλλον με τις γροθιές τους. Αλλά υπάρχουν μερικοί κανόνες που πρέπει να ακολουθήσετε όταν μπείτε στο ρινγκ.

Το οποίο μπορείτε να κάνετε

• Επιτρέπονται χτυπήματα ή γροθιές με την κλειστή γροθιά σας πάνω από τη ζώνη.
• Μπορείτε να προκαλέσετε τον αντίπαλό σας με μερικές χορευτικές κινήσεις.
• Μπορείτε να κλείσετε το μάτι στον αντίπαλό σας για να εκτονώσετε την ένταση.

Τι να μην κάνεις

• Δάγκωμα, κλωτσήματα, κλωτσιές, γόνατα, χτυπήματα κεφαλής ή ανύψωση ποδιών.
• Κρατήστε τα σχοινιά του ring ή κρατήστε τον αντίπαλό σας.
• Πάλη, αιώρηση ή επίθεση όταν ο αντίπαλός σου είναι πεσμένος.

Πώς πάει ένας αγώνας μποξ

Η πυγμαχία είναι ένα άθλημα που περιλαμβάνει πολλά περισσότερα από απλά γροθιές. Υπάρχουν διάφοροι κανόνες και διαδικασίες που πρέπει να ακολουθήσετε για να προχωρήσει ένας αγώνας πυγμαχίας. Παρακάτω εξηγούμε πώς πάει ένας αγώνας πυγμαχίας.

Γύροι και λεπτά

Το πόσοι γύροι και τα λεπτά υπάρχουν εξαρτάται από τον τύπο του αγώνα. Στην ερασιτεχνική πυγμαχία γίνονται συνήθως 3 γύροι των 2 λεπτών, ενώ στην επαγγελματική πυγμαχία γίνονται 12 γύροι.

Διαιτητής

Κάθε αγώνας πυγμαχίας διευθύνεται από έναν διαιτητή που στέκεται στο ρινγκ μαζί με τους συμμετέχοντες. Ο διαιτητής είναι αυτός που παρακολουθεί τον αγώνα και επιβάλλει τους κανόνες.

ένορκοι

Υπάρχει επίσης μια κριτική επιτροπή που απονέμει πόντους στους πυγμάχους. Ο πυγμάχος που θα συγκεντρώσει τους περισσότερους πόντους ή θα κάνει νοκ άουτ (ΚΟ) τον αντίπαλο είναι ο νικητής.

Δείκτης πλαισίου

Σε αγώνες ερασιτεχνικής πυγμαχίας χρησιμοποιείται το «box-pointer». Αυτό είναι ένα σύστημα υπολογιστή που μετράει τους πόντους όταν οι κριτές χτυπούν το κουτί τους για έναν συγκεκριμένο πυγμάχο (κόκκινη ή μπλε γωνία). Εάν πολλοί κριτές πατήσουν ταυτόχρονα, απονέμεται ένας βαθμός.

Υπερταξινόμηση

Εάν η διαφορά πόντων για τον τελευταίο γύρο είναι μεγαλύτερη από 20 για τους άνδρες ή μεγαλύτερη από 15 για τις γυναίκες, ο αγώνας θα διακοπεί και ο μαχητής που βρίσκεται πίσω είναι «υπερκατηγορημένος».

Τι χρειάζεσαι για την πυγμαχία;

Αν θέλετε να είστε πυγμάχος, χρειάζεστε κάποιο ειδικό εξοπλισμό. Ακολουθεί μια λίστα με τα απαραίτητα στοιχεία που χρειάζεστε για να αναδείξετε τις δεξιότητές σας στην πυγμαχία:

γάντια του μποξ

Τα γάντια του μποξ είναι απαραίτητα αν θέλετε να πυγμαχήσετε. Προστατεύουν τα χέρια και τους καρπούς σας από ζημιές. Οι ερασιτέχνες πυγμάχοι πρέπει να φορούν κράνος πυγμαχίας, ενώ οι πυγμάχοι που αγωνίζονται στην ολυμπιακή πυγμαχία πρέπει να φορούν γάντι και προστατευτικό κεφαλής εγκεκριμένο από την AIBA.

στοματοφύλακας

Λίγο είναι υποχρεωτικό στην πυγμαχία. Προστατεύει τις γνάθους και τα δόντια σας από τη φθορά.

Επίδεσμος

Συνιστάται η χρήση επίδεσμου κατά την πυγμαχία. Βοηθά στην ενίσχυση των καρπών σας και προστατεύει σημαντικά οστά στα χέρια σας.

Γάντια τσάντας

Για εξάσκηση σε μια τσάντα που έχετε χρειάζεστε ειδικά γάντια τσάντας (η καλύτερη βαθμολογία εδώ). Συνήθως είναι μεγαλύτερα και πιο δυνατά από τα γάντια που χρησιμοποιείτε κατά τη διάρκεια των αγώνων.

Γάντια διάτρησης

Τα γάντια διάτρησης χρησιμοποιούνται κυρίως για μάχες. Είναι μεγαλύτερα και πιο δυνατά από τα γάντια που χρησιμοποιείτε στους αγώνες. Συνήθως χρησιμοποιούνται γάντια διάτρησης με κορδόνια για να μένουν καλύτερα στη θέση τους.

παπούτσια μποξ

Τα παπούτσια πυγμαχίας είναι υποχρεωτικά για ανταγωνιστικούς πυγμάχους. Προστατεύουν τους αστραγάλους σας από ζημιές.

Εάν έχετε αυτά τα αντικείμενα, είστε έτοιμοι να συσκευάσετε! Μην ξεχνάτε ότι μπορείτε επίσης να βρείτε πληροφορίες για τις κατηγορίες βάρους στη σελίδα της Wikipedia.

Εγκεφαλικός τραυματισμός στην πυγμαχία

Ενώ η πυγμαχία είναι ένας πολύ καλός τρόπος για να σας κρατήσει σε φόρμα, είναι επίσης ένα άθλημα όπου μπορείτε να τραυματιστείτε. Τα συχνά χτυπήματα μπορεί να προκαλέσουν μόνιμη βλάβη στον εγκέφαλό σας. Οι εγκεφαλικές διάσειση είναι οι πιο συχνοί τραυματισμοί. Οι διάσειση δεν προκαλούν μόνιμη βλάβη, αλλά οι εγκεφαλικές θλάσεις μπορούν. Οι επαγγελματίες πυγμάχοι κινδυνεύουν περισσότερο από μόνιμο τραυματισμό από συχνά χτυπήματα.

Η Αμερικανική Ιατρική Ένωση και η Βρετανική Ιατρική Ένωση έχουν ζητήσει και οι δύο να απαγορευτεί η πυγμαχία λόγω των κινδύνων εγκεφαλικής βλάβης. Η Αμερικανική Ακαδημία Νευρολογίας έχει επίσης δείξει ότι οι ερασιτέχνες πυγμάχοι κινδυνεύουν να υποστούν εγκεφαλική βλάβη.

Διαφορές

Πυγμαχία Vs Kickboxing

Η πυγμαχία και το kickboxing είναι δύο πολεμικές τέχνες που έχουν πολλές ομοιότητες. Χρησιμοποιούν τις ίδιες τεχνικές και υλικά, αλλά η κύρια διαφορά είναι στους κανόνες χρήσης μερών του σώματος. Στην πυγμαχία επιτρέπεται να χρησιμοποιείτε μόνο τα χέρια σας, ενώ στο kickboxing επιτρέπονται και τα πόδια και οι κνήμες σας. Στο kickboxing σε απασχολεί κυρίως η τεχνική για τα πόδια, όπως χαμηλά λακτίσματα, μεσαία και ψηλά. Μπορείτε να κολλήσετε στην πυγμαχία, αλλά όχι στο kickboxing. Επίσης, δεν επιτρέπεται να τρυπήσετε κάτω από τη ζώνη στην πυγμαχία και δεν επιτρέπεται να χτυπήσετε κάποιον στο πίσω μέρος του κεφαλιού. Έτσι, αν θέλετε να εξασκηθείτε σε μια πολεμική τέχνη, έχετε την επιλογή μεταξύ πυγμαχίας ή kickboxing. Αλλά αν θέλετε πραγματικά να εκτιναχθείτε, τότε το kickboxing είναι ο καλύτερος τρόπος.

Συμπέρασμα

Επομένως, η πυγμαχία δεν είναι απλώς ένα άθλημα, αλλά ένα άθλημα τακτικής μάχης στο οποίο η ενόραση του δακτυλίου, ο συντονισμός των ποδιών, των ματιών και των χεριών και η κατάσταση είναι κεντρικά.

Εάν σκέφτεστε να το ξεκινήσετε ή απλά θέλετε να το παρακολουθήσετε, τώρα σίγουρα έχετε κερδίσει περισσότερο σεβασμό για τους δύο αθλητές στο ρινγκ.

Διαβάστε επίσης: Αυτά είναι τα καλύτερα κοντάρια πυγμαχίας για να βελτιώσετε την τεχνική σας

Ο Joost Nusselder, ο ιδρυτής του referees.eu είναι έμπορος περιεχομένου, πατέρας και του αρέσει να γράφει για κάθε είδους αθλήματα και επίσης έχει παίξει πολλά αθλήματα ο ίδιος στο μεγαλύτερο μέρος της ζωής του. Τώρα από το 2016, αυτός και η ομάδα του δημιουργούν χρήσιμα άρθρα ιστολογίου για να βοηθήσουν τους πιστούς αναγνώστες στις αθλητικές τους δραστηριότητες.