Τι είναι το αμερικάνικο ποδόσφαιρο και πώς παίζεται; Κανόνες, παιχνίδι και πέναλτι

Το αμερικανικό ποδόσφαιρο ξεκίνησε ως μια παραλλαγή του ράγκμπι και το ποδόσφαιρο και με το πέρασμα του χρόνου είναι οι κανόνες του παιχνιδιού άλλαξε.

Το αμερικανικό ποδόσφαιρο είναι ένα ανταγωνιστικό ομαδικό άθλημα. Ο στόχος του παιχνιδιού είναι να κερδίσετε όσο το δυνατόν περισσότερους πόντους. Οι περισσότεροι πόντοι σημειώνονται μέσω ενός touchdown από το μπάλα σε de τελική ζώνη από την άλλη ομάδα.

Σε αυτό το άρθρο θα εξηγήσω τι ακριβώς είναι το αμερικάνικο ποδόσφαιρο και πώς παίζεται το παιχνίδι, για αρχάριους!

Το αμερικανικό ποδόσφαιρο είναι ένα από τα σπουδαιότερα αθλήματα της Βόρειας Αμερικής. Αν και το άθλημα ασκείται παγκοσμίως, παραμένει το πιο δημοφιλές στην Αμερική.

Η κορυφή του αθλήματος είναι η Super Bowl; ο τελικός ανάμεσα στους δύο καλύτερους NFL ομάδες που παρακολουθούν εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο κάθε χρόνο (από το γήπεδο ή στο σπίτι). 

Η μπάλα μπορεί να φτάσει εκεί τρέχοντας σε αυτή τη λεγόμενη τελική ζώνη ή πιάνοντας την μπάλα στην τελική ζώνη.

Εκτός από το touchdown, υπάρχουν και άλλοι τρόποι για να σκοράρεις.

Νικήτρια είναι η ομάδα με τους περισσότερους πόντους μετά την πάροδο του επίσημου χρόνου. Ωστόσο, μπορεί να προκύψει ισοπαλία.

Στις ΗΠΑ και τον Καναδά, το αμερικανικό ποδόσφαιρο αναφέρεται απλώς ως «ποδόσφαιρο». Εκτός των ΗΠΑ και του Καναδά, το άθλημα αναφέρεται συνήθως ως "αμερικάνικο ποδόσφαιρο" (ή μερικές φορές "gridiron football" ή "tackle football") για να το διακρίνει από το ποδόσφαιρο (ποδόσφαιρο).

Ως ένα από τα πιο περίπλοκα αθλήματα στον κόσμο, το αμερικανικό ποδόσφαιρο έχει πολλούς κανόνες και εξοπλισμό που το κάνουν μοναδικό.

Pro tips for every sport

Share

Watch on

Το παιχνίδι είναι συναρπαστικό τόσο για παιχνίδι όσο και για παρακολούθηση καθώς διαθέτει τον τέλειο συνδυασμό σωματικού παιχνιδιού και στρατηγικής μεταξύ δύο αντιμαχόμενων ομάδων. 

Τι είναι το NFL (National Football League);

Το αμερικανικό ποδόσφαιρο είναι το άθλημα με τη μεγαλύτερη τηλεθέαση στις Ηνωμένες Πολιτείες. Σε έρευνες Αμερικανών, θεωρείται το αγαπημένο τους άθλημα από την πλειοψηφία των ερωτηθέντων.

Οι βαθμολογίες του αμερικανικού ποδοσφαίρου ξεπερνούν κατά πολύ αυτές των άλλων αθλημάτων. 

Το National Football League (NFL) είναι το μεγαλύτερο επαγγελματικό πρωτάθλημα αμερικανικού ποδοσφαίρου στις Ηνωμένες Πολιτείες. Το NFL έχει 32 ομάδες χωρισμένες σε δύο συνέδρια, το Συνέδριο αμερικανικού ποδοσφαίρου (AFC) και το Πανελλήνιο Συνέδριο Ποδοσφαίρου (NFC). 

Κάθε συνέδριο χωρίζεται σε τέσσερα τμήματα, Βόρεια, Νότια, Ανατολή και Δυτική με τέσσερις ομάδες σε κάθε μία.

Το παιχνίδι του πρωταθλήματος, το Super Bowl, παρακολουθείται από σχεδόν τα μισά αμερικανικά τηλεοπτικά νοικοκυριά και μεταδίδεται επίσης τηλεοπτικά σε περισσότερες από 150 άλλες χώρες.

Η ημέρα του αγώνα, η Κυριακή του Super Bowl, είναι μια μέρα που πολλοί οπαδοί κάνουν πάρτι για να παρακολουθήσουν τον αγώνα και προσκαλούν φίλους και συγγενείς να φάνε και να παρακολουθήσουν τον αγώνα.

Θεωρείται από πολλούς ως η καλύτερη μέρα του χρόνου.

Ο στόχος του παιχνιδιού

Ο στόχος του αμερικανικού ποδοσφαίρου είναι να κερδίσετε περισσότερους πόντους από τον αντίπαλό σας στον καθορισμένο χρόνο. 

Η επιτιθέμενη ομάδα πρέπει να μετακινήσει την μπάλα στο γήπεδο σταδιακά για να φτάσει τελικά η μπάλα στη «ζώνη του τέλους» για ένα «touchdown» (γκολ). Αυτό μπορεί να επιτευχθεί πιάνοντας την μπάλα σε αυτήν την τελική ζώνη ή τρέχοντας την μπάλα στην τελική ζώνη. Αλλά μόνο μία πάσα προς τα εμπρός επιτρέπεται σε κάθε παιχνίδι.

Κάθε επιθετική ομάδα έχει 4 ευκαιρίες («κάτω») να μετακινήσει την μπάλα 10 γιάρδες μπροστά, προς την τελική ζώνη του αντιπάλου, δηλαδή την άμυνα.

Εάν η επιθετική ομάδα έχει πράγματι προχωρήσει 10 γιάρδες, κερδίζει μια πρώτη πτώση ή ένα άλλο σετ τεσσάρων πτώσεων για να προχωρήσει 10 γιάρδες.

Εάν έχουν περάσει 4 downs και η ομάδα δεν έχει φτάσει τα 10 γιάρδες, η μπάλα στρέφεται στην αμυνόμενη ομάδα, η οποία στη συνέχεια θα παίξει στην επίθεση.

σωματικό άθλημα

Το αμερικανικό ποδόσφαιρο είναι ένα άθλημα επαφής ή ένα σωματικό άθλημα. Για να αποτρέψει τον επιθετικό να τρέξει με την μπάλα, η άμυνα πρέπει να αντιμετωπίσει τον φορέα της μπάλας. 

Ως εκ τούτου, οι αμυντικοί παίκτες πρέπει να χρησιμοποιούν κάποια μορφή σωματικής επαφής για να σταματήσουν τον φορέα της μπάλας, σύμφωνα με ορισμένους κανόνες και οδηγίες.

Οι αμυνόμενοι δεν πρέπει να κλωτσούν, να χτυπούν ή να σκοντάφτουν τον φορέα της μπάλας.

Ούτε αυτοί μπορούν η μάσκα προσώπου στο κράνος αρπάζοντας του αντιπάλου ή με το δικό τους κράνος έναρξη σωματικής επαφής.

Οι περισσότερες άλλες μορφές αντιμετώπισης είναι νόμιμες.

Οι παίκτες υποχρεούνται να ειδικό προστατευτικό εξοπλισμό φορώντας, όπως πλαστικό κράνος με επένδυση, βάτες, επιγονατίδες και επιγονατίδες. 

Παρά τον προστατευτικό εξοπλισμό και τους κανόνες που δίνουν έμφαση στην ασφάλεια, Είναι συχνοί τραυματισμοί στο ποδόσφαιρο;.

Για παράδειγμα, είναι όλο και πιο σπάνιο για τρέξιμο μπακ (που δέχονται τα περισσότερα χτυπήματα) στο NFL να περάσουν μια ολόκληρη σεζόν χωρίς να τραυματιστούν.

Τα εγκεφαλικά επεισόδια είναι επίσης κοινά: Περίπου 41.000 μαθητές γυμνασίου υποφέρουν από διάσειση κάθε χρόνο, σύμφωνα με την Ένωση Εγκεφαλικών Τραυμάτων της Αριζόνα. 

Το ποδόσφαιρο με σημαία και το ποδόσφαιρο αφής είναι λιγότερο βίαιες παραλλαγές του παιχνιδιού που αυξάνονται σε δημοτικότητα και κερδίζουν όλο και περισσότερη προσοχή παγκοσμίως.

Σημαία έχει και το ποδόσφαιρο πιο πιθανό να γίνει ολυμπιακό άθλημα μια μέρα

Πόσο μεγάλη είναι μια ομάδα αμερικανικού ποδοσφαίρου;

Στο NFL, επιτρέπονται 46 ενεργοί παίκτες ανά ομάδα την ημέρα του αγώνα.

Σαν άποτέλεσμα Οι παίκτες έχουν εξαιρετικά εξειδικευμένους ρόλους, και σχεδόν και οι 46 ενεργοί παίκτες μιας ομάδας NFL θα παίζουν σε κάθε παιχνίδι. 

Κάθε ομάδα έχει ειδικούς στην «επίθεση» (την επίθεση), στην «άμυνα» (άμυνα) και ειδικές ομάδες, αλλά ποτέ δεν έχει περισσότερους από 11 παίκτες στο γήπεδο κάθε φορά. 

Η παράβαση είναι γενικά υπεύθυνη για τη σημείωση αγγίγματος και γκολ στο πεδίο.

Η άμυνα πρέπει να εμποδίζει την επίθεση να σκοράρει και ειδικές ομάδες χρησιμοποιούνται για να αλλάξουν θέσεις στο γήπεδο.

Σε αντίθεση με τη συντριπτική πλειοψηφία των συλλογικών αθλημάτων, όπου το παιχνίδι είναι δυναμικό, ώστε και οι δύο ομάδες να επιτίθενται και να αμύνονται ταυτόχρονα, αυτό δεν συμβαίνει στο αμερικανικό ποδόσφαιρο.

Ποιο είναι το αδίκημα;

Η επίθεση, όπως μόλις μάθαμε, αποτελείται από τους εξής παίκτες:

• Η γραμμή επίθεσης: δύο γκαρντ, δύο τάκλιν και ένας σέντερ
• Δέκτες ευρείας/θυρίδας: δύο έως πέντε
• Σφιχτά άκρα: ένα ή δύο
• Running back: ένα ή δύο
• Γκόλ

Η δουλειά της επιθετικής γραμμής είναι ο πασέρ (στις περισσότερες περιπτώσεις ο στρατηγός) και ανοίξτε το δρόμο για τους δρομείς (running back) μπλοκάροντας μέλη της άμυνας.

Αυτοί οι παίκτες είναι συχνά οι μεγαλύτεροι παίκτες στο γήπεδο. Με εξαίρεση το κέντρο, οι επιθετικοί γενικά δεν χειρίζονται την μπάλα.

Οι φαρδιοί δέκτες πιάνουν την μπάλα ή μπλοκάρουν στα παιχνίδια που τρέχουν. Οι φαρδιοί δέκτες πρέπει να είναι γρήγοροι και να έχουν καλά χέρια για να πιάσουν την μπάλα. Οι φαρδιοί δέκτες είναι συχνά πιο ψηλοί, πιο γρήγοροι παίκτες.

Τα σφιχτά άκρα πιάνουν την πτώση ή τα μπλοκ σε ορισμένα παιχνίδια περασμάτων και τρεξίματος. Στερεά άκρα παρατάσσονται στα άκρα της επιθετικής γραμμής.

Μπορούν να έχουν τον ίδιο ρόλο με τους ευρείες δέκτες (πιάνοντας μπάλες) ή τους επιθετικούς γραμμικούς (προστατεύοντας το QB ή κάνοντας χώρο για δρομείς).

Τα σφιχτά άκρα είναι ένα υβριδικό μείγμα μεταξύ ενός επιθετικού lineman και ενός ευρύς δέκτης. Το σφιχτό άκρο είναι αρκετά μεγάλο για να παίξει στην επιθετική γραμμή και είναι τόσο αθλητικό όσο ένας φαρδύς δέκτης.

Οι τρέξιμο μπακ ορμούν με την μπάλα αλλά και μπλοκ για τον τέταρτο σε κάποια παιχνίδια.

Οι μπακ για τρέξιμο παρατάσσονται πίσω ή δίπλα από το QB. Αυτοί οι παίκτες δέχονται συχνά τάκλιν και χρειάζεται μεγάλη σωματική και ψυχική δύναμη για να παίξεις σε αυτή τη θέση.

Ο στρατηγός είναι γενικά αυτός που πετάει την μπάλα, αλλά μπορεί επίσης να τρέξει με τη μπάλα ο ίδιος ή να δώσει τη μπάλα στον που τρέχει πίσω.

Ο στρατηγός είναι ο πιο σημαντικός παίκτης στο γήπεδο. Είναι ο παίκτης που τοποθετείται ακριβώς πίσω από το κέντρο.

Δεν θα είναι όλοι αυτοί οι παίκτες στο γήπεδο για κάθε επιθετικό παιχνίδι. Οι ομάδες μπορούν να διαφοροποιούν τον αριθμό των φαρδιών δεκτών, των στενών άκρων και των τρεξίματος κάθε φορά.

Τι είναι η άμυνα;

Η άμυνα είναι υπεύθυνη για τη διακοπή της επίθεσης και την αποτροπή της από το να σκοράρουν πόντους.

Χρειάζεται όχι μόνο σκληροί παίκτες, αλλά και πειθαρχία και σκληρή δουλειά για να εκτελεστεί ένα αμυντικό σχέδιο παιχνιδιού.

Η άμυνα αποτελείται από ένα διαφορετικό σύνολο παικτών, και συγκεκριμένα:

• Η αμυντική γραμμή: τρεις έως έξι παίκτες (αμυντικά τάκλιν και αμυντικά άκρα)
• Αμυντικά μπακ: Τουλάχιστον τρεις παίκτες, και αυτοί είναι κοινώς γνωστοί ως ασφαλείς ή κόρνερ
• Linebackers: τρεις ή τέσσερις
• Kicker
• Παίκτης

Η αμυντική γραμμή βρίσκεται ακριβώς απέναντι από την επιθετική γραμμή. Η αμυντική γραμμή προσπαθεί να σταματήσει τον στρατηγό της επιθετικής ομάδας και να τρέχει πίσω.

Όπως η επιθετική γραμμή, οι παίκτες στην αμυντική γραμμή είναι οι μεγαλύτεροι παίκτες στην άμυνα. Πρέπει να μπορούν να αντιδρούν γρήγορα και να παίζουν σωματικά.

Οι γωνιακές πλάτες και οι ασφαλείς προσπαθούν κυρίως να εμποδίσουν τους δέκτες να πιάσουν την μπάλα. Κατά καιρούς ασκούσαν πίεση και στον τέταρτο.

Τα αμυντικά μπακ είναι συχνά οι πιο γρήγοροι παίκτες στο γήπεδο γιατί πρέπει να μπορούν να υπερασπιστούν τους γρήγορους ευρυγώνιους δέκτες.

Είναι επίσης συχνά οι πιο αθλητικοί, γιατί πρέπει να δουλέψουν προς τα πίσω, προς τα εμπρός και δίπλα-δίπλα.

Οι Linebackers συχνά προσπαθούν να σταματήσουν το τρέξιμο πίσω και τους πιθανούς δέκτες και να αντιμετωπίσουν το τέταρτο (το τάκ σε έναν τέταρτο είναι επίσης γνωστό ως "σάκος").

Στέκονται μεταξύ της αμυντικής γραμμής και των αμυντικών μπακ. Οι linebackers είναι συχνά οι πιο δυνατοί παίκτες στο γήπεδο.

Είναι οι αρχηγοί της άμυνας και υπεύθυνοι για την κλήση αμυντικών παιχνιδιών.

Ο παίκτης κλωτσάει τα τέρματα του γηπέδου και ξεκινά.

Ο παίκτης κλωτσάει την μπάλα στα «μπουντ». Ένα λάκτισμα είναι ένα λάκτισμα όπου ένας παίκτης ρίχνει την μπάλα και κλωτσάει την μπάλα προς την αμυνόμενη ομάδα λίγο πριν αυτή χτυπήσει στο έδαφος. 

Τι είναι οι Ειδικές Ομάδες;

Το τρίτο και τελευταίο μέρος κάθε ομάδας είναι οι ειδικές ομάδες.

Ειδικές ομάδες ελέγχουν τη θέση του γηπέδου και εισέρχονται στο γήπεδο σε διαφορετικές καταστάσεις, και συγκεκριμένα:

1. Έναρξη (επιστροφή)
2. Σημείο (επιστροφή)
3. Γκολ στο γήπεδο

Κάθε αγώνας ξεκινά με ένα εναρκτήριο λάκτισμα. Ο εκτελεστής τοποθετεί την μπάλα σε ένα υψόμετρο και την κλωτσάει όσο πιο μακριά γίνεται προς την επιτιθέμενη ομάδα.

Η ομάδα που θα λάβει το εναρκτήριο λάκτισμα (ομάδα επιστροφής εναρκτήριου αγώνα) θα προσπαθήσει να πιάσει την μπάλα και να τρέξει πίσω μαζί της όσο πιο μακριά γίνεται.

Μετά το τάκλιν του φορέα της μπάλας, το παιχνίδι τελειώνει και οι ειδικές ομάδες εγκαταλείπουν τον αγωνιστικό χώρο.

Η ομάδα που είχε την κατοχή της μπάλας θα παίξει τώρα στην επίθεση, όπου έγινε τάκλιν με τον φορέα της μπάλας, και η άλλη ομάδα θα παίξει στην άμυνα.

Ο «παιχνευτής» είναι ο παίκτης που «ποντάρει» ή κλωτσάει την μπάλα (αλλά αυτή τη φορά από τα χέρια).

Για παράδειγμα, εάν η επίθεση έχει φτάσει στο 4ο κάτω, αντί να προσπαθήσουν να κατεβάσουν άλλον ένα πρώτο κάτω, μπορούν να δείξουν την μπάλα - να τη στείλουν όσο το δυνατόν πιο μακριά από την πλευρά τους στο γήπεδο, ώστε να μην κινδυνεύσουν να χάσουν και την μπάλα. κοντά στο πλευρό τους.

Μπορούν επίσης να εξετάσουν το ενδεχόμενο να προσπαθήσουν να πετύχουν ένα γκολ από το πεδίο.

Γκολ στο γήπεδο: Υπάρχουν μεγάλοι, κίτρινοι δοκοί που συνδέονται με ένα δοκάρι σε κάθε άκρο κάθε γηπέδου ποδοσφαίρου.

Μια ομάδα μπορεί να επιλέξει να προσπαθήσει να πετύχει ένα γκολ με 3 βαθμούς.

Η διαδικασία περιλαμβάνει έναν παίκτη που κρατά την μπάλα κάθετα στο έδαφος και ένας άλλος παίκτης κλωτσάει την μπάλα.

Ή αντίθετα, μερικές φορές η μπάλα είναι σε αύξηση τοποθετείται και η μπάλα απομακρύνεται από αυτήν.

Η μπάλα πρέπει να σουτάρει πάνω από το οριζόντιο δοκάρι και ανάμεσα στα δοκάρια. Έτσι, τα τέρματα στο πεδίο συχνά καταγράφονται στο 4ο κάτω ή στο τέλος ενός παιχνιδιού.

Πώς πάει ένας αγώνας αμερικανικού ποδοσφαίρου;

Ένας αγώνας αμερικανικού ποδοσφαίρου αποτελείται από τέσσερα μέρη («τέταρτα») και το ρολόι σταματά μετά από κάθε ενέργεια.

Παρακάτω μπορείτε να διαβάσετε πώς πάει γενικά ένας ποδοσφαιρικός αγώνας:

1. Κάθε αγώνας ξεκινά με μια ρίψη νομίσματος
2. Έπειτα ακολουθεί το εναρκτήριο λάκτισμα
3. Με το εναρκτήριο λάκτισμα καθορίζεται η θέση της μπάλας και το παιχνίδι μπορεί να ξεκινήσει
4. Κάθε ομάδα έχει 4 προσπάθειες να προωθήσει την μπάλα 10 γιάρδες

Στην αρχή κάθε αγώνα υπάρχει ένα κέρμα για να αποφασίσετε ποια ομάδα θα πάρει πρώτη την μπάλα και από ποια πλευρά του γηπέδου θέλει να ξεκινήσει. 

Το παιχνίδι στη συνέχεια ξεκινά με ένα εναρκτήριο λάκτισμα, για το οποίο μόλις μίλησα στις ειδικές ομάδες.

Το λάκτισμα της αμυνόμενης ομάδας κλωτσάει την μπάλα προς την αντίπαλη ομάδα.

Η μπάλα λακτίζεται από υψόμετρο και λαμβάνεται από τη γραμμή των 30 γιάρδων του ατόμου (στο NFL) ή από τη γραμμή των 35 υάρδων στο κολεγιακό ποδόσφαιρο.

Ο ανταποδοτικός κλωτσιά της αντίπαλης ομάδας προσπαθεί να πιάσει την μπάλα και να τρέξει όσο το δυνατόν πιο μπροστά με την μπάλα.

Εκεί που αντιμετωπίζεται είναι το σημείο όπου θα ξεκινήσει η επίθεση - ή μια σειρά από επιθετικά παιχνίδια.

Εάν ο παίκτης που επιστρέφει το λάκτισμα πιάσει τη μπάλα στη δική του τελική ζώνη, μπορεί είτε να επιλέξει να τρέξει με την μπάλα είτε να επιλέξει ένα touchback γονατίζοντας στην τελική ζώνη.

Στην τελευταία περίπτωση, η ομάδα υποδοχής ξεκινά την επιθετική της κίνηση από τη δική της γραμμή των 20 γιάρδων.

Ένα touchback συμβαίνει επίσης εάν η μπάλα βγει έξω από την τελική ζώνη. Τα punts και τα ανατροπές στην τελική ζώνη μπορούν επίσης να τελειώσουν σε touchbacks.

Όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, κάθε ομάδα έχει 4 downs (προσπάθειες) να προχωρήσει 10 ή περισσότερες γιάρδες. Οι ομάδες μπορούν να πετάξουν ή να τρέξουν με την μπάλα για να κάνουν αυτές τις γιάρδες.

Μόλις η ομάδα προχωρήσει τουλάχιστον 10 γιάρδες, παίρνει άλλες 4 προσπάθειες.

Η αποτυχία να φτάσει τα 10 γιάρδες μετά από 4 πτώσεις θα οδηγήσει σε ανατροπή (όπου η κατοχή πηγαίνει στην αντίπαλη ομάδα).

Πότε τελειώνει ένα down of play;

Ένα down τελειώνει και η μπάλα είναι νεκρή, μετά από ένα από τα παρακάτω:

• Ο παίκτης με την μπάλα οδηγείται στο έδαφος (τακλιν) ή διακόπτεται η κίνηση του προς τα εμπρός από μέλη της αντίπαλης ομάδας.
• Ένα πέρασμα προς τα εμπρός ξεφεύγει από τα όρια ή χτυπά στο έδαφος πριν πιαστεί. Αυτό είναι γνωστό ως ημιτελές πάσο. Η μπάλα επιστρέφει στην αρχική της θέση στο γήπεδο για το επόμενο κάτω.
• Η μπάλα ή ο παίκτης με την μπάλα βγαίνει εκτός ορίων.
• Μια ομάδα σκοράρει.
• Στο touchback: Όταν μια μπάλα είναι νεκρή στην τελική ζώνη μιας ομάδας και ήταν ο αντίπαλος που έδωσε στην μπάλα την ορμή που την έκανε να κινηθεί πάνω από τη γραμμή του τέρματος στην τελική ζώνη.

Οι διαιτητές σφυρίζουν για να ενημερώσουν όλους τους παίκτες ότι το down έχει τελειώσει. Τα Downs είναι επίσης γνωστά ως «παιχνίδια».

Πώς κερδίζεις βαθμούς στο αμερικανικό ποδόσφαιρο;

Υπάρχουν διάφοροι τρόποι για να κερδίσεις βαθμούς στο αμερικανικό ποδόσφαιρο. Το πιο διάσημο είναι φυσικά το touchdown, που σκοράρει τους περισσότερους πόντους. 

Υπάρχουν όμως και άλλοι τρόποι:

1. Τάτσνταουν
2. PAT (τέρμα πεδίου) ή μετατροπή δύο πόντων
3. Στόχος πεδίου (ανά πάσα στιγμή)
4. διάλεξε έξι
5. Ασφάλεια

Ένα touchdown – το οποίο δεν σκοράρει λιγότερο από 6 πόντους – σημειώνεται τρέχοντας με την μπάλα στην τελική ζώνη ή πιάνοντας την μπάλα στην τελική ζώνη. 

Αφού σκοράρει ένα touchdown, η ομάδα που σκόραρε έχει δύο επιλογές.

Είτε επιλέγει έναν επιπλέον πόντο ("μετατροπή ενός πόντου", "επιπλέον σημείο" ή "PAT" = βαθμός μετά το άγγιγμα") μέσω ενός στόχου πεδίου.

Αυτή η επιλογή είναι η πιο συνηθισμένη, καθώς είναι πλέον σχετικά εύκολο να σκοράρει κάποιος από το γήπεδο, καθώς η επιθετική ομάδα δεν απέχει πολύ από τα γκολπόστ.

Η ομάδα μπορεί επίσης να επιλέξει να κάνει μετατροπή δύο πόντων.

Αυτό ουσιαστικά προσπαθεί να πετύχει άλλο ένα touchdown από το όριο των 2 γιάρδων, και αυτό το touchdown αξίζει 2 πόντους.

Η ομάδα μπορεί επίσης να προσπαθήσει να σουτάρει τη μπάλα μέσα από τα δοκάρια ανά πάσα στιγμή (τέρμα στο γήπεδο), αλλά οι ομάδες συνήθως το κάνουν αυτό μόνο όταν βρίσκονται λίγο πολύ μεταξύ 20 και 40 γιάρδες από το τέρμα.

Μια ομάδα δεν πρέπει να ρισκάρει ένα λάκτισμα από το πεδίο εάν είναι πολύ μακριά από τα δοκάρια, καθώς όσο πιο μακριά τόσο πιο δύσκολο γίνεται να περάσει η μπάλα μέσα από τα δοκάρια.

Όταν ένα γκολ από πεδίο αποτυγχάνει, ο αντίπαλος παίρνει την μπάλα από το σημείο που κλωτσήθηκε η μπάλα.

Ένα τέρμα πεδίου θεωρείται συνήθως στο τελευταίο down και ένα επιτυχημένο λάκτισμα σκοράρει τρεις πόντους.

Για γκολ από πεδίο, ένας παίκτης κρατά την μπάλα οριζόντια στο έδαφος και ένας άλλος σουτάρει τη μπάλα μέσα από τα δοκάρια και πάνω από το οριζόντιο δοκάρι πίσω από την τελική ζώνη.

Ενώ συνήθως είναι η επίθεση που σκοράρει, η άμυνα μπορεί επίσης να κερδίσει πόντους.

Εάν η άμυνα ανακόψει μια πάσα (ένα «διάλεξο») ή αναγκάσει έναν αντίπαλο παίκτη να χαζέψει (την ρίξει) τη μπάλα, μπορεί να τρέξει την μπάλα στην τελική ζώνη του αντιπάλου για έξι πόντους, γνωστή και ως «επιλογή που ονομάζεται έξι».

Μια ασφάλεια προκύπτει όταν η αμυνόμενη ομάδα καταφέρει να αντιμετωπίσει έναν επιτιθέμενο αντίπαλο στη δική της τελική ζώνη. για αυτό, η αμυνόμενη ομάδα λαμβάνει 2 βαθμούς.

Ορισμένες παραβάσεις (κυρίως ανασταλτικά φάουλ) που γίνονται από επιθετικούς παίκτες στην τελική ζώνη έχουν επίσης ως αποτέλεσμα την ασφάλεια.

Η ομάδα με τους περισσότερους πόντους στο τέλος του παιχνιδιού ανακηρύσσεται νικήτρια.

Εάν οι βαθμοί είναι ισόπαλοι, η παράταση μπαίνει στο παιχνίδι με τις ομάδες να παίζουν ένα επιπλέον τέταρτο μέχρι να υπάρξει νικητής.

Πόσο διαρκεί ένας αγώνας αμερικανικού ποδοσφαίρου;

Ένα παιχνίδι διαρκεί τέσσερα τέταρτα των 15 λεπτών (ή μερικές φορές 12 λεπτά, για παράδειγμα στα λύκεια).

Αυτό θα πρέπει να σημαίνει συνολικά 60 λεπτά χρόνου παιχνιδιού, θα σκεφτείτε.

Ωστόσο, το χρονόμετρο σταματά σε πολλές περιπτώσεις. όπως φάουλ, όταν μια ομάδα σκοράρει ή όταν μια πάσα δεν πιάνει κανείς την μπάλα πριν αυτή χτυπήσει στο έδαφος («ημιτελής πάσα»).

Το ρολόι αρχίζει να λειτουργεί ξανά όταν η μπάλα τοποθετηθεί ξανά στο γήπεδο από έναν διαιτητή.

Ένας αγώνας λοιπόν χωρίζεται σε τέσσερα τέταρτα των 12 ή 15 λεπτών.

Υπάρχει ένα διάλειμμα 1 λεπτών μεταξύ του 2ου και του 3ου και του 4ου και 2ου δεκαλέπτου και ένα υπόλοιπο 2 ή 3 λεπτών (χρόνος ανάπαυσης) μεταξύ του 12ου και του 15ου δεκαλέπτου.

Επειδή το χρονόμετρο διακόπτεται συχνά, ένας αγώνας μπορεί μερικές φορές να διαρκέσει έως και τρεις ώρες.

Μετά από κάθε τέταρτο, οι ομάδες αλλάζουν πλευρές. Η ομάδα με την μπάλα διατηρεί την κατοχή για το επόμενο τέταρτο.

Η επιθετική ομάδα έχει 40 δευτερόλεπτα από το τέλος ενός συγκεκριμένου παιχνιδιού για να ξεκινήσει ένα νέο παιχνίδι.

Εάν η ομάδα δεν είναι έγκαιρα, θα τιμωρηθεί με 5 μέτρα πίσω.

Εάν είναι ισόπαλο μετά από 60 λεπτά, παίζεται 15λεπτη παράταση. Στο NFL, η πρώτη ομάδα που σκοράρει ένα touchdown (αιφνίδιος θάνατος) κερδίζει.

Ένα γκολ στο πεδίο μπορεί επίσης να κερδίσει μια ομάδα στην παράταση, αλλά μόνο εάν και οι δύο ομάδες είχαν την κατοχή του ποδοσφαίρου.

Σε ένα κανονικό παιχνίδι NFL, όπου καμία ομάδα δεν σκοράρει στην παράταση, παραμένει ισοπαλία. Σε ένα παιχνίδι πλέι οφ NFL, παίζεται παράταση, εάν είναι απαραίτητο, για να καθοριστεί ο νικητής.

Οι κανόνες για τις υπερωρίες στο κολέγιο είναι πιο περίπλοκοι.

Τι είναι το τάιμ άουτ;

Το προπονητικό επιτελείο κάθε ομάδας επιτρέπεται να ζητά τάιμ άουτ, όπως γίνεται και σε άλλα αθλήματα.

Ένα τάιμ άουτ μπορεί να ζητηθεί από έναν προπονητή κάνοντας τα χέρια του σε σχήμα «Τ» και κοινοποιώντας το στον διαιτητή.

Το τάιμ-άουτ είναι ένα σύντομο διάλειμμα για τον προπονητή για να επικοινωνήσει με την ομάδα του, να σπάσει τον ρυθμό της αντίπαλης ομάδας, να ξεκουράσει τους παίκτες ή να αποφύγει μια καθυστέρηση ή μια ποινή του αγώνα.

Κάθε ομάδα δικαιούται 3 τάιμ άουτ ανά ημίχρονο. Όταν ένας προπονητής θέλει να ζητήσει τάιμ άουτ, πρέπει να το κοινοποιήσει στον διαιτητή.

Κατά τη διάρκεια ενός time-out, το ρολόι σταματά. Οι παίκτες έχουν χρόνο να αναπνεύσουν, να πιουν και οι παίκτες μπορούν επίσης να αντικατασταθούν.

Στο κολεγιακό ποδόσφαιρο, κάθε ομάδα λαμβάνει 3 τάιμ άουτ ανά ημίχρονο. Κάθε timeout μπορεί να διαρκέσει έως και 90 δευτερόλεπτα.

Εάν τα τάιμ άουτ δεν χρησιμοποιηθούν στο πρώτο ημίχρονο, ενδέχεται να μην μεταφερθούν στο δεύτερο ημίχρονο.

Στην παράταση, κάθε ομάδα παίρνει ένα τάιμ άουτ ανά τρίμηνο, ανεξάρτητα από το πόσα τάιμ άουτ τελείωσε το παιχνίδι.

Τα χρονικά όρια είναι προαιρετικά και δεν χρειάζεται απαραίτητα να χρησιμοποιηθούν.

Επίσης στο NFL, κάθε ομάδα λαμβάνει 3 τάιμ άουτ ανά ημίχρονο, αλλά ένα τάιμ άουτ μπορεί να διαρκεί έως και 2 λεπτά. Στην παράταση, κάθε ομάδα παίρνει δύο τάιμ άουτ.

Πώς μπαίνει η μπάλα στο παιχνίδι;

Κάθε ημίχρονο ξεκινά με εναρκτήριο ή εναρκτήριο λάκτισμα. Αλλά οι ομάδες ξεκινούν επίσης αφού σκοράρουν touchdown και γκολ στο γήπεδο. 

Εκτός από την έναρξη του ημιχρόνου και μετά από ένα σκορ, η μπάλα, λέγεται και γουρουνόδερμα, μπαίνονταν πάντα στο παιχνίδι μέσω ενός 'snap'. 

Σε ένα στιγμιότυπο, οι επιθετικοί παίκτες παρατάσσονται εναντίον αμυντικών παικτών στη γραμμή της μάχης (η φανταστική γραμμή στο γήπεδο όπου αρχίζει το παιχνίδι).

Ένας επιθετικός παίκτης, ο σέντερ, μετά περνά (ή «κουμπώνει») τη μπάλα ανάμεσα στα πόδια του σε έναν συμπαίκτη του, συνήθως τον τέταρτο.

Στη συνέχεια, ο στρατηγός βάζει την μπάλα στο παιχνίδι.

Μετά τα ασφαλή – όταν η αμυνόμενη ομάδα καταφέρει να αντιμετωπίσει έναν επιτιθέμενο αντίπαλο στη δική της τελική ζώνη – (μην το μπερδεύετε με τη θέση ασφαλείας!) – η επιτιθέμενη ομάδα επαναφέρει τη μπάλα στο παιχνίδι με έναν πόντο ή ένα λάκτισμα από το δικό της 20 γραμμή αυλής.

Η άλλη ομάδα πρέπει να πιάσει την μπάλα και να τη φέρει όσο πιο μπροστά γίνεται (επιστροφή έναρξης), έτσι ώστε η επίθεσή της να ξεκινήσει ξανά στην πιο ευνοϊκή δυνατή θέση.

Πώς μπορούν οι παίκτες να προωθήσουν την μπάλα;

Οι παίκτες μπορούν να μετακινήσουν την μπάλα με δύο τρόπους:

1. Τρέχοντας με την μπάλα
2. Πετώντας την μπάλα

Το τρέξιμο με την μπάλα είναι επίσης γνωστό ως ορμή. Συνήθως ο στρατηγός δίνει τη μπάλα σε συμπαίκτη του.

Επιπλέον, η μπάλα μπορεί να πεταχτεί, η οποία είναι γνωστή ως «πάσα προς τα εμπρός». Η πάσα προς τα εμπρός είναι σημαντικός παράγοντας σε αυτό Το αμερικανικό ποδόσφαιρο διαφέρει μεταξύ άλλων από το ράγκμπι.

Ο επιτιθέμενος μπορεί να πετάξει την μπάλα προς τα εμπρός μόνο μία φορά ανά παιχνίδι και μόνο από πίσω από τη γραμμή του αγώνα. Η μπάλα μπορεί να πεταχτεί στο πλάι ή προς τα πίσω ανά πάσα στιγμή.

Αυτός ο τύπος πάσας είναι γνωστός ως πλευρική πάσα και είναι λιγότερο συνηθισμένος στο αμερικανικό ποδόσφαιρο παρά στο ράγκμπι.

Πώς αλλάζεις την κατοχή της μπάλας;

Όταν οι ομάδες ανταλλάσσουν την κατοχή, η ομάδα που μόλις έπαιξε στην επίθεση θα παίζει τώρα στην άμυνα και το αντίστροφο.

Η αλλαγή κατοχής πραγματοποιείται στις ακόλουθες περιπτώσεις:

• Εάν η επίθεση δεν έχει προχωρήσει 10 γιάρδες μετά από τέσσερα downs 
• Αφού σημειώσετε ένα touchdown ή γκολ στο πεδίο
• Αποτυχία τέρματος πεδίου
• Ψηλαφώ
• Κυνήγι
• Διακοπή
• Ασφάλεια

Εάν μετά τα 4 downs η επιθετική ομάδα δεν μπορέσει να μετακινήσει την μπάλα τουλάχιστον 10 γιάρδες μπροστά, η αντίπαλη ομάδα αποκτά την κατοχή στο σημείο που τελείωσε το παιχνίδι.

Αυτή η αλλαγή κατοχής αναφέρεται συνήθως ως "τζίρος για τα κάτω".

Εάν η επίθεση σκοράρει ένα touchdown ή ένα γκολ από πεδίο, αυτή η ομάδα κλωτσάει την μπάλα στην αντίπαλη ομάδα, η οποία στη συνέχεια αποκτά την κατοχή.

Εάν η επιθετική ομάδα αποτύχει να πετύχει ένα γκολ από πεδίο, η αντίπαλη ομάδα αποκτά την κατοχή και ένα νέο παιχνίδι ξεκινά από εκεί που ξεκίνησε το προηγούμενο παιχνίδι (ή, στο NFL, όπου έγινε το λάκτισμα).

Εάν το (αποτυχημένο) λάκτισμα εκτελέστηκε εντός 20 γιάρδων από την τελική ζώνη, η αντίπαλη ομάδα παίρνει τη μπάλα στη δική της γραμμή 20 γιάρδων (δηλαδή 20 γιάρδες από την τελική ζώνη).

Ένα χτύπημα συμβαίνει όταν ένας επιθετικός παίκτης ρίχνει την μπάλα αφού την πιάσει ή, συνηθέστερα, μετά από ένα τάκλιν που τον ανάγκασε να ρίξει την μπάλα.

Η μπάλα μπορεί να κερδηθεί πίσω από τον αντίπαλο (άμυνα).

Παρόμοια με τα κοψίματα (βλ. παρακάτω), ένας παίκτης που σηκώνει την μπάλα μπορεί να τρέξει με την μπάλα μέχρι να τον τάκλινουν ή να τον αναγκάσουν εκτός ορίων.

Οι ανατροπές και οι υποκλοπές αναφέρονται συλλογικά ως "ανατροπές".

Σε ένα σημείο, η επιθετική ομάδα σουτάρει την μπάλα (όσο το δυνατόν περισσότερο) προς την αμυνόμενη ομάδα, ακριβώς όπως σε ένα εναρκτήριο λάκτισμα.

Τα punts - όπως αναφέρθηκε προηγουμένως - γίνονται σχεδόν πάντα στην τέταρτη πτώση, όταν η επιθετική ομάδα δεν θέλει να ρισκάρει να περάσει την μπάλα στην αντίπαλη ομάδα στην τρέχουσα θέση της στο γήπεδο (λόγω μιας αποτυχημένης προσπάθειας να κάνει ένα πρώτο down) και πιστεύει ότι η μπάλα είναι πολύ μακριά από τα δοκάρια του τέρματος για να επιχειρήσει ένα γκολ από το πεδίο.

Όταν ένας αμυνόμενος παίκτης ανακόψει πάσα από την επιτιθέμενη ομάδα από αέρος ('interception'), η αμυνόμενη ομάδα έχει αυτόματα την κατοχή της μπάλας.

Ο παίκτης που κάνει την αναχαίτιση μπορεί να τρέξει με την μπάλα μέχρι να γίνει τάκλιν ή να βγει εκτός ορίων.

Μετά το τάκλιν ή τον οφσάιντ του παίκτη που αναχαιτίζει, η επιθετική μονάδα της ομάδας του επιστρέφει στο γήπεδο και αναλαμβάνει την τρέχουσα θέση της.

Όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, υπάρχει ασφάλεια όταν η αμυνόμενη ομάδα καταφέρει να αντιμετωπίσει έναν επιτιθέμενο αντίπαλο στη δική της τελική ζώνη.

Για αυτό, η αμυνόμενη ομάδα λαμβάνει 2 πόντους και επίσης αποκτά αυτόματα την κατοχή της μπάλας. 

Βασική στρατηγική του αμερικανικού ποδοσφαίρου

Για ορισμένους οπαδούς, η μεγαλύτερη απήχηση του ποδοσφαίρου είναι η στρατηγική που έχουν επινοηθεί από τα δύο προπονητικά επιτελεία για να αυξήσουν τις πιθανότητες να κερδίσουν το παιχνίδι. 

Κάθε ομάδα έχει ένα λεγόμενο «βιβλίο παιχνιδιού» με δεκάδες έως μερικές φορές εκατοντάδες καταστάσεις παιχνιδιού (αναφέρονται επίσης ως «παιχνίδια»).

Ιδανικά, κάθε παιχνίδι είναι μια στρατηγικής ποιότητας, συντονισμένη από την ομάδα προσπάθεια. 

Ορισμένα παιχνίδια είναι πολύ ασφαλή. πιθανότατα θα αποδώσουν μόνο λίγα μέτρα.

Άλλα παιχνίδια έχουν τη δυνατότητα να κερδίσουν πολλά γιάρδες, αλλά με μεγαλύτερο κίνδυνο να χάσουν γιάρδες (απώλεια γηπέδου) ή τζίρο (όταν ο αντίπαλος αποκτήσει την κατοχή).

Γενικά, τα βιαστικά παιχνίδια (στα οποία η μπάλα τρέχει αμέσως αντί να πεταχτεί πρώτα σε έναν παίκτη) είναι λιγότερο επικίνδυνα από τα παιχνίδια πάσας (στα οποία η μπάλα ρίχνεται απευθείας σε έναν παίκτη).

Αλλά υπάρχουν επίσης σχετικά ασφαλή παιχνίδια με πάσα και επικίνδυνα παιχνίδια τρεξίματος.

Για να παραπλανήσουν την αντίπαλη ομάδα, ορισμένα παιχνίδια πασών έχουν σχεδιαστεί για να μοιάζουν με παιχνίδια τρεξίματος και το αντίστροφο.

Υπάρχουν πολλά "παιχνίδια με κόλπα", για παράδειγμα όταν μια ομάδα παρατάσσεται σαν να σκοπεύει να "δείξει" και μετά προσπαθεί να τρέξει με την μπάλα ή να πετάξει την μπάλα για ένα πρώτο κάτω.

Τέτοια ριψοκίνδυνα παιχνίδια είναι μεγάλη συγκίνηση για τους οπαδούς - αν λειτουργήσουν. Από την άλλη πλευρά, μπορούν να γράψουν καταστροφή αν ο αντίπαλος πιάσει την εξαπάτηση και ενεργήσει ανάλογα.

Τις ημέρες μεταξύ των αγώνων υπάρχουν πολλές ώρες προετοιμασίας και στρατηγικής, συμπεριλαμβανομένης της παρακολούθησης βίντεο αγώνων των αντιπάλων τόσο από παίκτες όσο και από προπονητές.

Αυτός, μαζί με την απαιτητική φυσική φύση του αθλήματος, είναι ο λόγος που οι ομάδες παίζουν το πολύ ένα παιχνίδι την εβδομάδα.

Διαβάστε επίσης Η εξήγησή μου για το ποδόσφαιρο φαντασίας, όπου μια καλή στρατηγική είναι επίσης πολύ σημαντική

Τι είναι ο Οδηγός Αμερικάνικου Ποδοσφαίρου;

Υπάρχουν εκατοντάδες διαφορετικά παιχνίδια που μπορούν να παίξουν οι παίκτες σε οποιοδήποτε down. Όλα αυτά βρίσκονται στο λεγόμενο playbook κάθε ομάδας. 

Το playbook περιέχει όλες τις στρατηγικές της ομάδας για να κερδίσει όσο το δυνατόν περισσότερους πόντους. Υπάρχει ένα playbook για την επίθεση και ένα για την άμυνα.

Τα παιχνίδια «επινοούνται» από το προπονητικό επιτελείο, με τους επιθετικούς παίκτες να τρέχουν συχνά προς διαφορετικές κατευθύνσεις («route running») και να εκτελούνται συντονισμένες κινήσεις και ενέργειες.

Υπάρχει επίσης ένα playbook για την άμυνα, στο οποίο εξασκούνται στρατηγικές για την όσο το δυνατόν καλύτερη άμυνα της επίθεσης.

Ο επικεφαλής προπονητής ή ο στρατηγός ορίζει τα παιχνίδια για την επιθετική ομάδα ενώ ο αμυντικός αρχηγός ή ο συντονιστής ορίζει τα παιχνίδια για την αμυντική ομάδα.

Πόσο μεγάλο είναι ένα γήπεδο αμερικανικού ποδοσφαίρου;

Τα πιο σημαντικά μέρη ενός γηπέδου αμερικανικού ποδοσφαίρου είναι οι δύο ακραίες ζώνες, η μία από τις οποίες βρίσκεται σε κάθε άκρο του γηπέδου.

Κάθε τελική ζώνη έχει μήκος 10 γιάρδες και είναι η περιοχή όπου σημειώνονται τα touchdowns. Η απόσταση από την τελική ζώνη στην τελική ζώνη είναι 100 γιάρδες.

Επομένως, ένα γήπεδο αμερικανικού ποδοσφαίρου έχει συνολικό μήκος 120 γιάρδες (περίπου 109 μέτρα) και πλάτος 53,3 γιάρδες (σχεδόν 49 μέτρα).

Στην τελική ζώνη δίνεται συχνά διαφορετικό χρώμα για να αναγνωρίζεται εύκολα από τους παίκτες.

Υπάρχουν επίσης δοκάρια τέρματος (ονομάζονται επίσης «όρθια») σε κάθε άκρο του γηπέδου μέσω των οποίων ο παίκτης μπορεί να σουτάρει την μπάλα. Οι δοκοί του τέρματος απέχουν 18.5 πόδια (5,6 μέτρα) μεταξύ τους (24 πόδια ή 7,3 μέτρα στο γυμνάσιο).

Οι στύλοι συνδέονται με ένα ράφι 3 μέτρα από το έδαφος. Ένα γήπεδο αμερικανικού ποδοσφαίρου χωρίζεται σε γραμμές αυλής κάθε 5 γιάρδες σε όλο το πλάτος του γηπέδου.

Ανάμεσα σε αυτές τις γραμμές θα βρείτε μια μικρή γραμμή σε κάθε αυλή. Κάθε 10 γιάρδες αριθμούνται: 10 – 20 – 30 – 40 – 50 (μεσαία γραμμή) – 40 – 30 – 20 – 10.

Δύο σειρές γραμμών, γνωστές ως "inbound lines" ή "hash marks", είναι παράλληλες με τις πλάγιες γραμμές κοντά στο κέντρο του γηπέδου.

Όλα τα παιχνίδια ξεκινούν με τη μπάλα πάνω ή ανάμεσα στα σημάδια κατακερματισμού.

Για να τα κάνετε όλα αυτά λίγο πιο οπτικά, μπορείτε δείτε αυτήν την εικόνα από το Sportsfy.

Ο εξοπλισμός (εργαλείο) για το αμερικανικό ποδόσφαιρο

Στο ποδόσφαιρο, χρησιμοποιείται πλήρης προστατευτικός εξοπλισμός. περισσότερο από ό,τι σε άλλα αθλήματα.

Κάθε παίκτης πρέπει να φορά τον κατάλληλο εξοπλισμό για να παίξει σύμφωνα με τον κανόνα.

Οι διαιτητές ελέγχουν τον εξοπλισμό πριν από τον αγώνα για να διασφαλίσουν ότι οι παίκτες φορούν την απαραίτητη προστασία για να συμμορφωθούν με τις οδηγίες.

Μάθετε ποιος εξοπλισμός χρησιμοποιούν οι παίκτες παρακάτω:

• Πηδάλιο
• στοματοφύλακας
• Επιθέματα ώμων με φανέλα ομάδας
• Ζώνη με ποδοσφαιρικό παντελόνι
• Τα πέλματα
• Ενδεχομένως γάντια

Το πρώτο και πιο αξιοσημείωτο αξεσουάρ είναι το κράνος. Το κράνος είναι κατασκευασμένο από σκληρό πλαστικό που προστατεύει το πρόσωπο και το κρανίο από σκληρές κρούσεις.

Έρχονται κράνη μάσκα προσώπου (μάσκα προσώπου), και ο σχεδιασμός του εξαρτάται από τη θέση του παίκτη.

Για παράδειγμα, οι φαρδιοί δέκτες χρειάζονται μια πιο ανοιχτή μάσκα προσώπου για να έχουν θέα τη μπάλα για να την πιάσουν.

Από την άλλη πλευρά, ο παίκτης της επιθετικής γραμμής έχει συχνά μια πιο κλειστή μάσκα προσώπου για να προστατεύει το πρόσωπό του από τα χέρια και τα δάχτυλα του αντιπάλου.

Το κράνος κρατιέται στη θέση του με ένα πιγούνι.

Ένα στοματικό προστατευτικό είναι επίσης υποχρεωτικό και για την αναθεώρηση των καλύτερων μοντέλων, διαβάστε περισσότερα εδώ.

Βάτες είναι άλλο ένα εξαιρετικό κομμάτι του εξοπλισμού ενός ποδοσφαιριστή. Τα μαξιλαράκια ώμων είναι κατασκευασμένα από ένα σκληρό κομμάτι πλαστικό που είναι σφιχτά στερεωμένο κάτω από τις μασχάλες.

Τα επιθέματα ώμου βοηθούν στην προστασία των ώμων καθώς και της πλάκας του θώρακα.

Η φανέλα φοριέται πάνω από τους ώμους. Οι φανέλες αποτελούν μέρος του κιτ, εμφανίζοντας τα χρώματα και το σύμβολο της ομάδας.

Πρέπει επίσης να αναφέρεται ο αριθμός και το όνομα του παίκτη. Οι αριθμοί είναι απαραίτητοι, καθώς οι παίκτες πρέπει να εμπίπτουν σε ένα συγκεκριμένο εύρος με βάση τη θέση τους.

Αυτό βοηθάει οι διαιτητές καθορίστε ποιος μπορεί να πιάσει το ποδόσφαιρο και ποιος όχι (επειδή δεν μπορεί κάθε παίκτης να πιάσει απλά το ποδόσφαιρο και να τρέξει με αυτό!).

Στις χαμηλότερες ομάδες, συχνά επιτρέπεται στους παίκτες να επιλέξουν τον αριθμό τους, κάτι που δεν έχει καμία σχέση με τη θέση τους στο γήπεδο.

Οι φανέλες είναι κατασκευασμένες από μαλακό νάιλον υλικό με αριθμούς τυπωμένους στο μπροστινό και πίσω μέρος.

Το πλέγμα είναι ένα στενό παντελόνι με προστασία που φοράτε κάτω από το αθλητικό παντελόνι σας.

Η ζώνη παρέχει προστασία στους γοφούς, τους μηρούς και την ουρά. Ορισμένες ζώνες έχουν επίσης ενσωματωμένη προστασία γονάτων. Για τις καλύτερες ζώνες κάντε κλικ εδώ.

Χρήση παικτών παπούτσια με σχαράκια, που μοιάζουν πολύ με τα ποδοσφαιρικά παπούτσια.

Ανάλογα με τη θέση σας στο γήπεδο (και την επιφάνεια στην οποία παίζετε), ορισμένα μοντέλα είναι καλύτερα από άλλα. Παρέχουν επαρκή πρόσφυση και άνεση.

Τα γάντια δεν απαιτούνται, αλλά γενικά συνιστώνται.

Μπορεί να βοηθήσει τους παίκτες να πιάσουν καλύτερα την μπάλα ή να προστατεύσουν τα χέρια.

Ψάχνετε για νέα ποδοσφαιρικά γάντια; Διαβάστε εδώ ποια είναι τα καλύτερα.

Αριθμοί φανέλας NFL

Το σύστημα αρίθμησης της φανέλας του NFL βασίζεται στην κύρια θέση ενός παίκτη. Αλλά οποιοσδήποτε παίκτης - ανεξάρτητα από τον αριθμό του - μπορεί να παίξει σε οποιαδήποτε άλλη θέση.

Δεν είναι ασυνήθιστο για τα running backs να παίζουν ως πλατύς δέκτης σε ορισμένες περιπτώσεις ή για έναν lineman ή έναν linebacker να παίζει ως μπακ ή κλειστό σε καταστάσεις short yardage.

Ωστόσο, οι παίκτες που φορούν νούμερα 50-79 πρέπει να ειδοποιήσουν εκ των προτέρων τον διαιτητή εάν παίζουν εκτός θέσης αναφέροντας ως «μη επιλέξιμος αριθμός σε επιλέξιμη θέση».

Οι παίκτες που φορούν αυτόν τον αριθμό δεν επιτρέπεται να πιάσουν απλώς την μπάλα.

Ακολουθούν οι γενικοί αριθμοί ement-b20b5b37-e428-487d-a6e1-733e166faebd” class=”textannotation dissambuated wl-thing” itemid=”https://data.wordlift.io/wl146820/entity/rules”>αριθμοί :

• 1-19: Τερματισμός, Κόκτρα, Ποντέρ, Ευρύς δέκτης, Τρέξιμο πίσω
• 20-29: Running Back, Corner Back, Safety
• 30-39: Running Back, Corner Back, Safety
• 40-49: Running Back, Tight End, Cornerback, Safety
• 50-59: Επίθεση, Αμυντική Γραμμή, Μπακ
• 60-69: Επίθεση, Αμυντική Γραμμή
• 70-79: Επίθεση, Αμυντική Γραμμή
• 80-89: Ευρύς δέκτης, σφιχτό άκρο
• 90-99: Αμυντική γραμμή, μπακ της γραμμής

Σε παιχνίδια προετοιμασίας, όταν οι ομάδες έχουν συχνά ακόμα μεγάλο αριθμό παικτών, οι παίκτες μπορεί να φορούν νούμερα που δεν εμπίπτουν στους παραπάνω κανόνες.

Όταν καθοριστεί η τελική ομάδα, οι παίκτες θα λάβουν εκ νέου αριθμούς σύμφωνα με τις παραπάνω οδηγίες.

Ποινές στο αμερικανικό ποδόσφαιρο

Για να διατηρηθεί το παιχνίδι δίκαιο, οι διαιτητές παρακολουθούν το ρολόι, σφυρίζουν όταν ένας παίκτης δέχεται τάκλιν (γιατί τότε τελειώνει το παιχνίδι) και σηκώνουν ένα πέναλτι όταν γίνονται φάουλ.

Οποιοσδήποτε διαιτητής μπορεί να πετάξει μια κίτρινη σημαία πέναλτι κοντά στο σημείο της παράβασης.

Η σημαία του πέναλτι υποδεικνύει ότι ο διαιτητής έχει καθορίσει ένα πέναλτι και θέλει να προειδοποιήσει τους παίκτες, το προπονητικό επιτελείο και τους άλλους διαιτητές. 

Τα πέναλτι συχνά οδηγούν σε αρνητικά γιάρδες για την ομάδα που παραβιάζει (όπου ο διαιτητής βάζει την μπάλα προς τα πίσω και η ομάδα θα χάσει μέτρα).

Κάποια αμυντικά πέναλτι δίνουν στην επιθετική ομάδα ένα αυτόματο πρώτο down down. 

Πρόσθετες ποινές επισημαίνονται από τον ίδιο διαιτητή πετώντας ένα φασόλι ή το καπάκι του.

Όταν τελειώσει το παιχνίδι, η τραυματισμένη ομάδα έχει την επιλογή είτε να εκτελέσει το πέναλτι και να επαναλάβει το κάτω, είτε να διατηρήσει το αποτέλεσμα του προηγούμενου παιχνιδιού και να προχωρήσει στο επόμενο κάτω.

Στην παρακάτω ενότητα θα συζητήσω μερικές δημοφιλείς ποινές.

Λάθος εκκίνηση

Για να ξεκινήσει ένα έγκυρο παιχνίδι, οι παίκτες της ομάδας με κατοχή (παράβαση) πρέπει να είναι εντελώς ακίνητοι.

Μόνο ένας παίκτης (αλλά όχι ένας παίκτης στην επιθετική γραμμή) μπορεί να κινηθεί, αλλά πάντα παράλληλα με τη γραμμή της μάχης. 

Ένα λανθασμένο ξεκίνημα συμβαίνει όταν ένας επιθετικός παίκτης κινείται πριν η μπάλα μπει στο παιχνίδι. 

Αυτό είναι παρόμοιο με το να βγαίνεις από τη θέση και να ξεκινάς έναν αγώνα πριν ο διαιτητής πυροβολήσει το όπλο του.

Οποιαδήποτε κίνηση από έναν επιθετικό παίκτη που προσομοιώνει την έναρξη ενός νέου παιχνιδιού τιμωρείται με 5 γιάρδες πίσω (βάζοντας την μπάλα πίσω 5 γιάρδες).

Οφσάιντ

Οφσάιντ σημαίνει οφσάιντ. Το οφσάιντ είναι ένα παράπτωμα κατά το οποίο ένας παίκτης βρίσκεται στη λάθος πλευρά της γραμμής της σύγκρουσης όταν η μπάλα «κουμπώνεται» και έτσι μπαίνει στο παιχνίδι.

Όταν ένας παίκτης της αμυνόμενης ομάδας περάσει τη γραμμή του αγώνα πριν ξεκινήσει το παιχνίδι, ονομάζεται οφσάιντ.

Ως πέναλτι, η άμυνα υποχωρεί 5 γιάρδες.

Οι αμυντικοί παίκτες – σε αντίθεση με την επίθεση – μπορεί να κινηθούν πριν τεθεί η μπάλα στο παιχνίδι, αλλά μπορεί να μην περάσουν τη γραμμή της σύγκρουσης.

Το οφσάιντ είναι μια επίθεση που γίνεται κυρίως από την άμυνα, αλλά μπορεί να συμβεί και στην επίθεση.

Κράτημα

Κατά τη διάρκεια ενός παιχνιδιού, μόνο ο παίκτης που έχει την μπάλα μπορεί να χειριστεί. 

Το κράτημα ενός παίκτη που δεν έχει την κατοχή της μπάλας ονομάζεται κράτημα. Υπάρχει διαφορά μεταξύ επιθετικού και αμυντικού κρατήματος.

Εάν ένας επιθετικός κρατά έναν αμυντικό (επιθετικό κράτημα) και αυτός ο παίκτης χρησιμοποιεί τα χέρια, τα χέρια ή άλλα μέρη του σώματός του για να αποτρέψει έναν αμυντικό παίκτη από το τάκλιν με τον φορέα της μπάλας, η ομάδα του τιμωρείται με πτώση 10 γιάρδων.

Εάν ένας αμυντικός κρατά έναν επιθετικό (αμυντικό κράτημα) και αυτός ο παίκτης κάνει τάκλιν ή κρατά τον επιθετικό παίκτη που δεν έχει την μπάλα, η ομάδα του χάνει 5 γιάρδες και η επίθεση κερδίζει μια αυτόματη πρώτη πτώση.

Παρεμβολή περασμάτων

Ο αμυντικός δεν πρέπει να σπρώξει ή να αγγίξει τον επιθετικό για να τον εμποδίσει να πιάσει την μπάλα. Θα πρέπει να υπάρχει επαφή μόνο όταν προσπαθεί να πιάσει την μπάλα.

Παρεμβολή πάσας συμβαίνει όταν ένας παίκτης κάνει παράνομη επαφή με έναν άλλο παίκτη, προσπαθώντας να πετύχει ένα δίκαιο catch. 

Σύμφωνα με το εγχειρίδιο κανόνων του NFL, η παρεμβολή πάσας περιλαμβάνει το κράτημα, το τράβηγμα και το παραπάτημα ενός παίκτη, και το να φέρετε τα χέρια ενός παίκτη στο πρόσωπο ή να κάνετε μια κίνηση κοπής μπροστά από τον δέκτη.

Ως πέναλτι, η ομάδα συνεχίζει να επιτίθεται από το σημείο της παράβασης, μετρώντας ως αυτόματο 1ο κάτω.

Προσωπικό φάουλ (προσωπικό φάουλ)

Τα προσωπικά φάουλ θεωρούνται τα χειρότερα φάουλ στο ποδόσφαιρο, καθώς παραβιάζουν τους κανόνες του σεβασμού και του αθλητισμού.

Ένα προσωπικό σφάλμα στο ποδόσφαιρο είναι ένα παράπτωμα που προκύπτει από άσκοπα τραχύ ή βρώμικο παιχνίδι που θέτει έναν άλλο παίκτη σε κίνδυνο τραυματισμού. 

Παραδείγματα προσωπικών αδικημάτων περιλαμβάνουν:

• επαφή κράνους με κράνος
• κράνος στα γόνατα ενός αντιπάλου
• κάνοντας ένα τάκλιν εκτός ορίων
• ή οτιδήποτε άλλο κρίνει ο διαιτητής αντιαθλητικό

Δίνεται ποινή 15 γιάρδων και η τραυματισμένη ομάδα παίρνει αυτόματα 1η πτώση.

Καθυστέρηση του παιχνιδιού

Όταν τελειώνει ένα παιχνίδι, αρχίζει το επόμενο παιχνίδι. Οι επιθετικοί πρέπει να επαναφέρουν την μπάλα στο παιχνίδι πριν λήξει το ρολόι του παιχνιδιού.

Στο αμερικάνικο ποδόσφαιρο, μια επιθετική ομάδα τιμωρείται με 5 γιάρδες για καθυστέρηση του παιχνιδιού, εάν αποτύχει να βάλει τη μπάλα στο παιχνίδι με ένα χτύπημα ή ένα ελεύθερο λάκτισμα πριν τελειώσει το ρολόι του αγώνα. 

Αυτό το χρονικό όριο διαφέρει ανάλογα με τον αγώνα και είναι συχνά 25 δευτερόλεπτα από τη στιγμή που ο διαιτητής δίνει σήμα ότι η μπάλα είναι έτοιμη να τεθεί στο παιχνίδι.

Παράνομο μπλοκ στο πίσω μέρος

Ο κανόνας είναι ότι όλα τα μπλοκ στο ποδόσφαιρο πρέπει να γίνονται από μπροστά, ποτέ από πίσω. 

Ένα παράνομο μπλοκ στην πλάτη είναι ένα πέναλτι που ονομάζεται στο ποδόσφαιρο όταν ένας παίκτης κάνει σωματική επαφή πάνω από τη μέση και από πίσω με έναν αντίπαλο παίκτη που δεν έχει την κατοχή της μπάλας. 

Αυτή η ποινή καταλήγει σε ποινή 10 γιάρδων από τον τόπο της παράβασης.

«Σωματική επαφή» σημαίνει ότι χρησιμοποιεί τα χέρια ή τα χέρια του για να σπρώξει έναν αντίπαλο από πίσω με τρόπο που επηρεάζει την κίνησή του. 

Μπλοκάρισμα κάτω από τη μέση

Αυτό περιλαμβάνει το «μπλοκάρισμα» ενός παίκτη που δεν είναι φορέας μπάλας.

Σε ένα παράνομο μπλοκ κάτω από τη μέση (από οποιαδήποτε κατεύθυνση), ο μπλοκέρ χρησιμοποιεί παράνομα τον ώμο του για να έρθει σε επαφή με έναν αμυντικό κάτω από τη γραμμή της ζώνης του. 

Είναι παράνομο γιατί μπορεί να προκαλέσει σοβαρούς τραυματισμούς - ειδικά στο γόνατο και στον αστράγαλο - και δίνει άδικο πλεονέκτημα στον μπλοκέρ γιατί η κίνηση ακινητοποιεί τον αμυντικό.

Η ποινή είναι 15 γιάρδες στο NFL, NCAA (κολέγιο/πανεπιστήμιο) και στο γυμνάσιο. Στο NFL, το μπλοκάρισμα κάτω από τη μέση είναι παράνομο κατά τη διάρκεια παιχνιδιών κλωτσιών και μετά από αλλαγή κατοχής.

Απόκομμα

Το ψαλίδισμα απαγορεύεται γιατί μπορεί να προκαλέσει τραυματισμούς, συμπεριλαμβανομένων των παράπλευρων και των χιαστών συνδέσμων και του μηνίσκου.

Το Clipping επιτίθεται σε έναν αντίπαλο από πίσω κάτω από τη μέση, υπό την προϋπόθεση ότι ο αντίπαλος δεν έχει την κατοχή της μπάλας.

Το κούρεμα περιλαμβάνει επίσης το να κυλιέσετε τον εαυτό σας στα πόδια ενός αντιπάλου μετά από ένα μπλοκ.

Συνήθως είναι παράνομο, αλλά στο National Football League είναι νόμιμο να κουμπώνεις πάνω από το γόνατο σε κοντινό παιχνίδι.

Η κοντινή γραμμή είναι η περιοχή μεταξύ των θέσεων που συνήθως καταλαμβάνονται από επιθετικά τάκλιν. Εκτείνεται για τρία ναυπηγεία σε κάθε πλευρά της γραμμής της σύγκρουσης.

Στα περισσότερα πρωταθλήματα, η ποινή για το απόκομμα είναι 15 γιάρδες, και αν γίνει από την άμυνα, ένα αυτόματο πρώτο down. 

μπλοκ μπριζόλα

Ένα μπλοκ chop είναι παράνομο και συμβαίνει όταν ένας παίκτης μπλοκάρεται από δύο αντιπάλους: ο ένας ψηλά και ο άλλος χαμηλά, με αποτέλεσμα ο παίκτης να πέσει.

Το τσοπ μπλοκ είναι ένα μπλοκ από τον επιθετικό όπου ένας επιθετικός παίκτης μπλοκάρει έναν αμυνόμενο παίκτη στην περιοχή των μηρών ή κάτω, ενώ ένας άλλος παίκτης που επιτίθεται επιτίθεται στον ίδιο αμυντικό παίκτη πάνω από τη μέση.

Δεν είναι ποινή εάν ο αντίπαλος του μπλοκέρ ξεκινήσει επαφή πάνω από τη μέση ή εάν ο μπλοκέρ προσπαθήσει να ξεφύγει από τον αντίπαλό του και η επαφή δεν είναι σκόπιμη.

Η ποινή για ένα παράνομο μπλοκ μπριζόλα είναι απώλεια 15 γιάρδων.

Τραχύτητα του λάκτισυ/παίκτης/κάτοχου

Το χοντροκομμένο λάκτισμα/παίκτης συμβαίνει όταν ένας αμυντικός παίκτης πέφτει πάνω στον παίχτη ή στον παίκτη κατά τη διάρκεια ενός παιχνιδιού με κλωτσιές/τρύπες.

Συχνά δίνεται ποινή σκληρής κλωτσιάς εάν η επαφή με τον κλωτσιά είναι σοβαρή.

Η τραχύτητα του λάκτισσας/παίκτης συμβαίνει όταν ένας αμυνόμενος παίκτης αγγίζει το όρθιο πόδι του παίκτη που κλωτσάει ενώ το πόδι του που κλωτσάει είναι ακόμα στον αέρα ή έρχεται σε επαφή με τον κλωτσιά μόλις έχει και τα δύο πόδια στο έδαφος. 

Ο κανόνας ισχύει και για τον κάτοχο φάουλ, καθώς είναι ανυπεράσπιστος παίκτης.

Δεν είναι παράβαση εάν η επαφή είναι μικρή, ή εάν ο παίκτης που κλωτσάει ξαναβάλει και τα δύο πόδια στο έδαφος πριν από την επαφή και πέσει πάνω από έναν αμυντικό στο έδαφος.

Η ποινή για μια τέτοια παράβαση είναι 15 γιάρδες και αυτόματη πρώτη πτώση στις περισσότερες διοργανώσεις.

Εάν συμβεί μια τέτοια παράβαση, η ομάδα που πρόκειται να εγκαταλείψει την κατοχή μέσω ενός πόντου διατηρεί την κατοχή ως αποτέλεσμα.

Εάν η παραβίαση συμβεί σε ένα επιτυχώς λακτισμένο τέρμα γηπέδου, το γιαρντ θα αξιολογηθεί στο επόμενο εναρκτήριο λάκτισμα, εκτός εάν η επιτιθέμενη ομάδα επιλέξει να αποδεχθεί το πέναλτι και να συνεχίσει την οδήγηση με την ελπίδα να σημειώσει ένα touchdown, το οποίο αναφέρεται ως "πίεση". πόντους από το ταμπλό».

Μην μπερδεύετε αυτό το πέναλτι με το τρέξιμο στο λάκτισμα (βλ. παρακάτω).  

Τρέχοντας στο kicker

Το τρέξιμο στο λάκτισμα θεωρείται λιγότερο σοβαρό σε σύγκριση με το τραχύ κλωτσιά.

Συμβαίνει όταν ένας αμυντικός παίκτης έρχεται σε επαφή με το πόδι του λάκτισμα ή εμποδίζει τον παίχτη/λάκτισμα να επιστρέψει με ασφάλεια στο έδαφος και με τα δύο πόδια μετά το λάκτισμα.

Εάν ένας αμυντικός παίκτης χτυπήσει το πόδι ενός που ταλαντεύεται, μετράει ως τρέξιμο στο λάκτισμα. 

Το τρέξιμο στο kicker είναι μικρότερη ποινή και είναι απώλεια 5 γιάρδων για την ομάδα.

Είναι ένα από τα λίγα πέναλτι που δεν έρχονται με αυτόματο πρώτο down, όπως οφσάιντ.

Τραχύς ο πασαδόρος

Οι αμυντικοί επιτρέπεται να έρχονται σε επαφή με έναν παίκτη που προσπαθεί να ρίξει μια πάσα προς τα εμπρός ενώ έχει ακόμα την μπάλα (π.χ. σάκος τέταρτης μπακ).

Ωστόσο, από τη στιγμή που η μπάλα απελευθερωθεί, οι αμυντικοί δεν επιτρέπεται να έρθουν σε επαφή με τον τέταρτο, εκτός εάν τους ζητηθεί από ορμή.

Η κρίση για το αν η επαφή μετά την απελευθέρωση της μπάλας ήταν αποτέλεσμα φάουλ ή ορμής γίνεται από τον διαιτητή κατά περίπτωση.

Το χοντροκομμένο πασέρ είναι μια παράβαση κατά την οποία ένας αμυντικός παίκτης κάνει παράνομη επαφή με τον στρατηγό αφού ο τέταρτος ρίξει μια πάσα προς τα εμπρός.

Η ποινή είναι 10 ή 15 γιάρδες, ανάλογα με το πρωτάθλημα, και αυτόματη πρώτη πτώση για την παράβαση.

Τραχύτητα του πασαδόρου μπορεί επίσης να κληθεί αν ο αμυντικός εκφοβίζει τον πασαδόρο, όπως να τον σηκώσει και να τον καρφώσει στο έδαφος ή να τον παλέψει.

Μπορεί επίσης να καλείται όταν ο παίκτης που κάνει τάκλιν με τον πασαδόρο κάνει επαφή κράνος με κράνος ή προσγειώνεται στον πασαδόρο με όλο το βάρος του σώματός του.

Μια εξαίρεση στον κανόνα της χονδρικής είναι όταν ο πασαδόρος μπαίνει ξανά στο παιχνίδι αφού πετάξει την μπάλα, όπως για παράδειγμα σε μια προσπάθεια να μπλοκάρει, να διορθώσει ένα χτύπημα ή να αντιμετωπίσει έναν αμυντικό παίκτη που έχει αποκτήσει την κατοχή της μπάλας.

Σε αυτές τις περιπτώσεις, ο πασαδόρος αντιμετωπίζεται όπως οποιοσδήποτε άλλος παίκτης και μπορεί να τον αγγίξουν νόμιμα.

Το χονδροειδές πασέρ επίσης δεν ισχύει για πλάγιες ή πίσω πάσες.

Καταπάτηση

Η καταπάτηση έχει διαφορετικό ορισμό σε διαφορετικά πρωταθλήματα/πρωταθλήματα. Αυτό που αντιστοιχεί είναι η ποινή: δηλαδή απώλεια 5 γιάρδων.

Στο NFL, η «καταπάτηση» συμβαίνει όταν ένας αμυντικός παίκτης διασχίζει παράνομα τη γραμμή του αγώνα και έρχεται σε επαφή με έναν αντίπαλο ή έχει καθαρό μονοπάτι προς τον τέταρτο πριν παιχτεί η μπάλα. 

Το παιχνίδι διακόπτεται αμέσως, όπως ακριβώς ένα ψεύτικο ξεκίνημα. Αυτή η παράβαση θα ήταν ποινή οφσάιντ στο NCAA.

Στο Λύκειο, η καταπάτηση περιλαμβάνει ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ διέλευση της ουδέτερης ζώνης από την άμυνα, είτε γίνει επαφή είτε όχι.

Είναι παρόμοιο με το οφσάιντ/οφσάιντ, με τη διαφορά ότι όταν συμβαίνει αυτό, το παιχνίδι δεν επιτρέπεται να ξεκινήσει.

Όπως και με το οφσάιντ, η παραβατική ομάδα τιμωρείται 5 γιάρδες.

Στο NCAA, ένα πέναλτι καταπάτησης επιβάλλεται όταν ένας επιθετικός παίκτης διασχίζει τη γραμμή της σύγκρουσης αφού το κέντρο έχει αγγίξει την μπάλα αλλά δεν την έχει βάλει ακόμη στο παιχνίδι.

Δεν υπάρχει καμία καταπάτηση για αμυντικούς παίκτες στο κολεγιακό ποδόσφαιρο.

Σύγκρουση κράνους με κράνος

Μετά από χρόνια, αυτό το είδος επαφής θεωρείται τελικά επικίνδυνο παιχνίδι από τις αρχές του πρωταθλήματος λόγω της πιθανότητας να προκαλέσει σοβαρό τραυματισμό.

Τα μεγάλα πρωταθλήματα ποδοσφαίρου, όπως το NFL, το Canadian Football League (CFL) και το NCAA, έχουν λάβει αυστηρότερη στάση για τις συγκρούσεις κράνους με κράνος.

Η ώθηση ήταν μια μελέτη από το Κογκρέσο των ΗΠΑ σχετικά με τις επιπτώσεις των επαναλαμβανόμενων διάσεισης στους ποδοσφαιριστές και τις νέες ανακαλύψεις σε σχέση με τη χρόνια τραυματική εγκεφαλοπάθεια (CTE).

Άλλοι πιθανοί τραυματισμοί περιλαμβάνουν τραυματισμούς στο κεφάλι, τραυματισμούς του νωτιαίου μυελού, ακόμη και θάνατο. 

Οι συγκρούσεις κράνους με κράνος είναι περιπτώσεις όπου τα κράνη δύο παικτών έρχονται σε επαφή με μεγάλη δύναμη.

Η σκόπιμη πρόκληση σύγκρουσης κράνους με κράνος αποτελεί ποινή στα περισσότερα πρωταθλήματα ποδοσφαίρου.

Η ποινή είναι 15 γιάρδες, με αυτόματη 1η πτώση.

Οι κατασκευαστές κρανών βελτιώνουν συνεχώς τα σχέδιά τους για να προστατεύουν καλύτερα τους χρήστες τους από τραυματισμούς που προκύπτουν από τέτοιες κρούσεις.

τάκλιν γιακά αλόγου

Το τάκλιν με άλογο είναι ιδιαίτερα επικίνδυνο λόγω της άβολης θέσης του παίκτη που έχει τάκλιν, ο οποίος συχνά πέφτει προς τα πίσω με μια περιστροφική κίνηση με το ένα ή και τα δύο πόδια παγιδευμένα κάτω από το βάρος του σώματός του.

Αυτό επιδεινώνεται εάν το πόδι του παίκτη κολλήσει στον χλοοτάπητα και στο πρόσθετο βάρος του αμυντικού. 

Το τάκλιν με άλογο είναι ένας ελιγμός κατά τον οποίο ένας αμυντικός αντιμετωπίζει έναν άλλο παίκτη πιάνοντας το πίσω κολάρο της φανέλας ή το πίσω μέρος των μαξιλαριών ώμων και αμέσως τραβώντας βίαια τον φορέα της μπάλας προς τα κάτω για να βγάλει τα πόδια του από κάτω του. 

Πιθανοί τραυματισμοί περιλαμβάνουν διαστρέμματα ή ρήξεις χιαστών συνδέσμων στα γόνατα (συμπεριλαμβανομένων των ACL και MCL) και στους αστραγάλους, και κατάγματα της κνήμης και της περόνης.

Ωστόσο, επιτρέπονται τα τάκλιν με άλογα που γίνονται κοντά στη γραμμή του αγώνα.

Στο NFL, το τάκλιν με άλογο καταλήγει σε ποινή 15 υάρδας και αυτόματο πρώτο down αν γίνει από την άμυνα.

Συχνά θα οδηγήσει επίσης σε πρόστιμο για τον παίκτη που επιβάλλεται από την ένωση.

Ποινή μάσκας προσώπου

Αυτή η ποινή μπορεί να επιβληθεί σε παίκτες σε επίθεση, άμυνα και ειδικές ομάδες. Η τυχαία επαφή με το κράνος συνήθως δεν τιμωρείται. 

Κανένας παίκτης δεν επιτρέπεται η μάσκα προσώπου αρπάξτε ή τραβήξτε από άλλον παίκτη.

Η τιμωρία επεκτείνεται στο να πιάσετε άλλα μέρη του κράνους, συμπεριλαμβανομένων των στεφανιών, των οπών στα αυτιά και της επένδυσης. 

Ο μεγαλύτερος λόγος για αυτόν τον κανόνα είναι και πάλι η ασφάλεια των παικτών.

Είναι εξαιρετικά επικίνδυνο και μπορεί να προκαλέσει τραυματισμούς στον αυχένα και στο κεφάλι, καθώς το κράνος μπορεί να τραβηχτεί προς τα πάνω προς την αντίθετη κατεύθυνση από την κατεύθυνση προς την οποία κινείται το σώμα.

Συχνά επαφίεται στη διακριτική ευχέρεια του διαιτητή εάν η επαφή είναι σκόπιμη ή αρκετά σοβαρή ώστε να δικαιολογείται η ποινή για μάσκα προσώπου.

Στο ποδόσφαιρο γυμνασίου, ένας παίκτης μπορεί να λάβει ποινή για μάσκα προσώπου απλά αγγίζοντας το κράνος ενός άλλου παίκτη.

Αυτός ο κανόνας έχει σχεδιαστεί για να προστατεύει τους νεότερους παίκτες.

Στο κολεγιακό ποδόσφαιρο, ωστόσο, το NCAA ακολουθεί παρόμοιους κανόνες με το NFL, με το να αρπάξει και να χειριστεί το κράνος επισύρει ποινή.

Σύμφωνα με το βιβλίο κανόνων του NFL, οι ποινές με μάσκα προσώπου οδηγούν σε ποινή 15 γιάρδων.

Εάν η επιτιθέμενη ομάδα εκτελέσει το πέναλτι, μπορεί επίσης να οδηγήσει σε απώλεια ή πτώση.

Εάν ένας αμυντικός διαπράξει την επίθεση, η επιθετική ομάδα μπορεί να κερδίσει ένα αυτόματο πρώτο down.

Αν υποθέσουμε ότι οι διαιτητές πιστεύουν ότι η ποινή είναι ιδιαίτερα σοβαρή, η ποινή θα είναι πιο αυστηρή.

Για παράδειγμα, ο παίκτης που παραβιάζει κόβει το κράνος ενός άλλου παίκτη ή χρησιμοποιεί το κράτημά του στη μάσκα προσώπου για να πετάξει τον άλλο παίκτη στο έδαφος.

Σε αυτήν την περίπτωση, ο παίκτης μπορεί να αποβληθεί για αντιαθλητική συμπεριφορά.

Όροι και ορισμοί αμερικανικού ποδοσφαίρου

Για να κατανοήσετε το αμερικανικό ποδόσφαιρο και να αξιοποιήσετε στο έπακρο, πρέπει να εξοικειωθείτε με βασικούς όρους και ορισμούς.

Η παρακάτω λίστα σάς παρέχει μια επισκόπηση των βασικών όρων αμερικανικού ποδοσφαίρου που πρέπει να γνωρίζετε:

• Backfield: Το συγκρότημα των επιθετικών παικτών -οι μπακ και οι στρατηγοί- που παρατάσσονται πίσω από τη γραμμή της μάχης.
• κάτω: Μια ενέργεια που ξεκινά όταν η μπάλα μπαίνει στο παιχνίδι και τελειώνει όταν η μπάλα δηλωθεί "νεκρή" (που σημαίνει ότι το παιχνίδι έχει ολοκληρωθεί). Η επίθεση παίρνει τέσσερις πτώσεις για να πάει η μπάλα 10 γιάρδες μπροστά. Σε αντίθετη περίπτωση, η μπάλα πρέπει να παραδοθεί στον αντίπαλο, συνήθως με ένα 'πόντο' στο τέταρτο κάτω.
• κίνησης: Η σειρά παιχνιδιών όταν η επίθεση έχει τη μπάλα, μέχρι να σκοράρει ή να πάει να «τρέξει» και η αντίπαλη ομάδα να αποκτήσει την κατοχή.
• τελική ζώνη: Μια περιοχή μήκους 10 γιάρδων σε κάθε άκρο του γηπέδου. Σημειώνετε ένα touchdown όταν μπείτε στην τελική ζώνη με την μπάλα. Εάν δεχθείτε τάκλιν στη δική σας τελική ζώνη ενώ έχετε την μπάλα, η άλλη ομάδα παίρνει ασφάλεια (αξίας 2 πόντων).
• Δίκαια αλιεύματα: Όταν ο παίκτης που επιστρέφει το punt κουνάει το τεντωμένο του χέρι πάνω από το κεφάλι του. Μετά το σύνθημα για μια δίκαιη σύλληψη, ένας παίκτης δεν μπορεί να τρέξει με την μπάλα, ούτε ο αντίπαλος μπορεί να την αγγίξει.
• Γκολ πεδίου / γηπεδικό γκολ: Ένα λάκτισμα, αξίας τριών πόντων, που μπορεί να εκτελεστεί οπουδήποτε στο γήπεδο, αλλά συνήθως εκτελείται σε απόσταση 40 γιάρδων από τα δοκάρια του τέρματος. Όπως και με έναν επιπλέον πόντο, ένα λάκτισμα πρέπει να εκτελεστεί πάνω από το δοκάρι και ανάμεσα στα δοκάρια. 
• Ψηλαφώ: Απώλεια της κατοχής της μπάλας κατά το τρέξιμο ή το τάκλιν. Τόσο η επιθετική όσο και η αμυνόμενη ομάδα μπορούν να ανακτήσουν ένα χτύπημα. Εάν η άμυνα αποκτήσει την κατοχή, ονομάζεται κύκλος εργασιών.
• μεταπομπή: Η πράξη της παράδοσης της μπάλας από έναν επιθετικό παίκτη (συνήθως τον τέταρτο) σε έναν άλλο επιθετικό παίκτη. Οι χειρονομίες συνήθως λαμβάνουν χώρα μεταξύ του στρατηγού και ενός τρεξίματος.
• Hash σημάδια: Οι γραμμές στο κέντρο του γηπέδου που υποδεικνύουν 1 γιάρδα στο γήπεδο. Για κάθε παιχνίδι, η μπάλα τοποθετείται ανάμεσα στα σημάδια κατακερματισμού ή πάνω από τα σημάδια κατακερματισμού, ανάλογα με το πού έγινε τάκλιν στον φορέα της μπάλας στο προηγούμενο παιχνίδι.
• συνωστισμός: Όταν οι 11 παίκτες μιας ομάδας συναντιούνται στο γήπεδο για να συζητήσουν τη στρατηγική. Επί επίθεσης, ο τέταρτος μπακ περνά τα παιχνίδια στο huddle.
• Ανολοκλήρωση: Μια πάσα προς τα εμπρός που πέφτει στο έδαφος επειδή η επιτιθέμενη ομάδα δεν μπόρεσε να την πιάσει ή μια πάσα που πέφτει ή πιάνει έναν παίκτη εκτός ορίων.
• Διακοπή: Επιθετική πάσα που πιάνεται από αμυντικό, αφήνοντας τον επιθετικό εκτός κατοχής της μπάλας.
• Κίκοφ: Ένα ελεύθερο λάκτισμα που βάζει την μπάλα στο παιχνίδι. Ένα εναρκτήριο λάκτισμα χρησιμοποιείται στην αρχή του πρώτου και του τρίτου δεκαλέπτου και μετά από κάθε touchdown και επιτυχημένο γκολ στο πεδίο.
• Γραμμή διαμάχης: Μια νοητή γραμμή που εκτείνεται σε όλο το πλάτος του γηπέδου στο οποίο τοποθετείται το ποδόσφαιρο για κάθε νέο παιχνίδι. Ούτε η επίθεση ούτε η άμυνα μπορούν να περάσουν τη γραμμή μέχρι να ξαναμπεί η μπάλα στο παιχνίδι.
• Πλατυπυθμένος: Ένα λάκτισμα που γίνεται όπου ένας παίκτης ρίχνει την μπάλα από τα χέρια του και κλωτσάει λίγο πριν η μπάλα χτυπήσει στο έδαφος. Ένας πόντος σημειώνεται συνήθως σε ένα τέταρτο down όταν η επίθεση πρέπει να εγκαταλείψει την κατοχή στην άμυνα επειδή δεν μπορούσε να προχωρήσει 10 γιάρδες.
• κόκκινη ζώνη: Η ανεπίσημη περιοχή από τη γραμμή των 20 γιάρδων μέχρι τη γραμμή του αντιπάλου. 
• Επιστροφή κλωτσιά/παντ: Η πράξη του να δέχεσαι ένα λάκτισμα ή ένα punt και να τρέχεις στη γραμμή τέρματος του αντιπάλου με σκοπό να σκοράρεις ή να κερδίσεις ένα σημαντικό ποσό γιάρδων.
• Το βιαστικό: Μετακίνηση της μπάλας τρέχοντας, όχι πασάροντας. Το τρέξιμο προς τα πίσω αναφέρεται επίσης μερικές φορές ως βιαστικός.
• Σάκος: Όταν ένας αμυντικός αντιμετωπίζει το τάκλιν με τον τέταρτο πίσω από τη γραμμή του αγώνα, έτσι ώστε η επιθετική ομάδα να χάσει μέτρα.
• Ασφάλεια: Σκορ, αξίας δύο πόντων, που κερδίζει η άμυνα αντιμετωπίζοντας επιθετικό παίκτη με κατοχή μπάλας στη δική του τελική ζώνη.
• Δευτερεύων: Οι τέσσερις αμυντικοί παίκτες που αμύνονται κατά της πάσας είναι παραταγμένοι πίσω από τους linebackers και φαρδιά στις γωνίες του γηπέδου απέναντι από τους δέκτες στην επίθεση.
• Θραύση: Η ενέργεια κατά την οποία η μπάλα «κουμπώνεται» (μεταξύ των ποδιών) μέσω του κέντρου στον τέταρτο μπακ – ή στον κάτοχο σε μια προσπάθεια λακτίσματος ή στον παίκτη. Όταν συμβεί το χτύπημα, η μπάλα είναι επίσημα στο παιχνίδι και η δράση ξεκινά.

Τέλος

Τώρα που ξέρετε ακριβώς πώς παίζεται το αμερικανικό ποδόσφαιρο, τα παιχνίδια θα σας είναι πολύ πιο ξεκάθαρα.

Ή ίσως πρόκειται να ξεκινήσετε μόνοι σας την προπόνηση για το αμερικανικό ποδόσφαιρο!

Θα θέλατε να διαβάσετε περισσότερα; Ρίξτε μια ματιά στην εκτενή ανάρτησή μου σχετικά με το πώς λειτουργεί πραγματικά το ντραφτ του NFL

Ο Joost Nusselder, ο ιδρυτής του referees.eu είναι έμπορος περιεχομένου, πατέρας και του αρέσει να γράφει για κάθε είδους αθλήματα και επίσης έχει παίξει πολλά αθλήματα ο ίδιος στο μεγαλύτερο μέρος της ζωής του. Τώρα από το 2016, αυτός και η ομάδα του δημιουργούν χρήσιμα άρθρα ιστολογίου για να βοηθήσουν τους πιστούς αναγνώστες στις αθλητικές τους δραστηριότητες.