Ik schrijf deze artikelen met veel plezier voor mijn lezers, jullie. Ik accepteer geen betaling voor het schrijven van reviews, mijn mening over producten is die van mijzelf, maar als je mijn aanbevelingen nuttig vindt en je uiteindelijk iets koopt via een van de links kan ik daar mogelijk een commissie over ontvangen. Meer informatie
Zondag twee december 2012 ging Richard Nieuwenhuizen van huis af om een wedstrijd van zijn zoon te bekijken. Hij besloot deze wedstrijd als grensrechter te fungeren omdat deze waarschijnlijk niet voorhanden was zoals je wel vaker in het amateurvoetbal ziet. Het zou zijn allerlaatste wedstrijd worden omdat een aantal jongens van Nieuw Sloten B1 het nodig vonden hem in elkaar te trappen omdat ze zich benadeeld voelden tijdens de wedstrijd. Richard Nieuwenhuizen zakte een paar uur later in elkaar en overleed maandagmiddag om 17.30 in het Flevoziekenhuis.
De hele voetbalwereld reageert geschokt. Iedereen heeft er een mening over en iedereen heeft er een oplossing voor. Sommigen zijn al eerder geprobeerd en anderen lijken erg vergezocht. Verbanning van agressieve spelers uit het voetbal was een veelgehoorde ‘oplossing’. Dit lijkt mij slechts symptoombestrijding en geen structurele oplossing. Zelfs voor het afschaffen van buitenspel werd gepleit, dit was immers een grote bron van frustratie en erg moeilijk te handhaven. Ook begonnen veel mensen onmiddellijk over minuten stilte, rouwbanden en het stilleggen van de competities op alle niveaus.
Al deze dingen gaan simpelweg niets oplossen. Iedereen die een periode in het amateurvoetbal heeft rondgelopen kent wel één of meer van die teams. De teams die structureel voor problemen zorgen door agressief gedrag en gemeen / onsportief spel. Bij een incident wordt zo’n team gestraft door de KNVB en het jaar daarop speel je weer tegen min of meer hetzelfde team. Voorbeelden van incidenten zijn eindeloos. Van kleine dingen zoals het wegtrappen van de bal of het in de lucht steken als de hand bij een ingooi (terwijl zelfs Stevie Wonder nog kon zien dat jij degene was die de bal als laatst raakte) tot grote dingen als het agressief benaderen van een scheids- of grensrechter.
Ik kan tientallen voorbeelden opnoemen van achterlijk gedrag omdat ik zelf amateurscheidsrechter ben en wekelijks dingen als dit meemaak. Zo heb ik meermaals gehad dat er een verdediger over 70 meter naar mij toe komt gerend om mij te vertellen dat het geen buitenspel was. Of een bal wordt nog even lekker in een weiland gerost nadat er is gefloten en een vrijwilliger kan weer een kwartier gaan zoeken. Dit zijn de minst erge dingen maar wel de kleine dingen waar het mee begint.
Nog erger is natuurlijk het agressief bejegenen van personen in het veld. Zo lijkt het tegenwoordig normaal om verhaal te halen bij de scheidsrechter als je het er niet mee eens bent. Met één of meer personen als een debiel op de scheidsrechter af rennen wild gebarend dat het allemaal zo oneerlijk is. Of natuurlijk het vragen om kaarten omdat jij vond dat iets niet door de beugel kon. Is er in de historie van het voetbal ooit één scheidsrechter geweest die zijn beslissing door deze personen heeft teruggedraaid?
Wat er nodig is in het voetbal is een cultuuromslag. Al deze voorbeelden worden maar normaal gevonden in het voetbal omdat kinderen hun ouders ook de meest verschrikkelijke dingen zien schreeuwen langs de kant. Zij zien hun trainer ook de scheidsrechter uitschelden als die affluit voor buitenspel. En na de wedstrijd wordt in de kleedkamer ook nog even uitgelegd dat de scheidsrechter een klootzak is. Maar niet alleen in het amateurvoetbal is van alles mis, ook in het betaald voetbal zien wij wekelijks dat een Suarez de scheidsrechter in de maling neemt met nepblessures en schwalbes. Wij zien Kevin Strootman agressief en wild gebarend naar de scheidsrechter toe rennen en om kaarten vragen. Dit wordt goed gepraat onder het mom van ‘winnaarsmentaliteit’. Dit is geen winnaarsmentaliteit dit is gewoon achterlijk. Hier ligt de kern van het probleem.
De KNVB of misschien zelfs de FIFA moet zorgen dat dit niet meer normaal wordt gevonden. Debiel gedrag moet van bovenaf gecorrigeerd worden. Het voetbal is toe aan een zerotolerance beleid wat betreft arbitrage. Iedereen met een grote mond tegen de grens- of scheidsrechter direct geel. Dit zal ongetwijfeld leiden tot legio van gestaakte wedstrijden omdat er nog maar zeven man op het veld staat maar na verloop van tijd leert iedereen het wel. Hier vanuit kan men beginnen met het opbouwen van respect voor de wedstrijdleiding, je tegenstander en jezelf.
Net zoals bij het hockey moet een beslissing van de scheidsrechter ter kennisgeving aangenomen worden en moet iedereen vervolgens over gaan tot de orde van de dag. Het woord respect moet je uitdragen en niet alleen op een badge staan op je voetbalshirt.
Via deze weg wil ik de familie en vrienden van Richard Nieuwenhuizen veel sterkte wensen met dit verlies.
In deze aflevering van Bureau Sport (dinsdag 8 januari 2013) wordt de scheidsrechter en het arbitreren behandeld. De hele uitzending staat in het teken van alles wat hiermee te maken heeft en natuurlijk de actualiteit.
Zo wordt natuurlijk het tragische incident van scheidsrechter Richard Nieuwenhuizen besproken en ook de actie met het respectbandje van scheidsrechter Serdar Gözübüyük. Verder gaan de presentatoren zelf een wedstrijd van scheidsrechter Dick Jol vlaggen en is er een interview met de Surinaamse scheidsrechter Enrico Wijngarde.
Bekijk de aflevering hier:
